AVCI

84;Buzlar eridi!

"Oğuz,hoş geldin." Kereme sarılıp içeri geçmişti.Ateşe sarılınca kulağına konuşmuştu. "Abin dışarıda seni bekliyor." Kaşlarını çatarak Oğuza bakmıştı.Bakışları mutfakta babasıyla konuşan Alazı bulmuştu. "Alaza söyle merak etmesin." Montunu alıp dışarı çıkmıştı.Onu bekleyen arabayı görünce hemen binmişti.

Ne Mahir,ne Ateş konuşup tek kelime etmemişti.Abisine vurduğu için konuşamıyordu Ateş.Mahir kardeşini bu hale soktuğu için konuşmuyordu.

Alaz:

Nereye gittin?

Ateş:

Bir kaç saatlik işim var.Merak etme,tamam?

Alaz:

Dikkat et.

Araba durunca inmişti.Kapıyı çalmadan önce Mahirin gelmesini beklemişti.Arabayı park edip kapıyı kendisi çalmıştı. "Sonunda!" Montunu annesine verip salona geçmişti.Babası çoktan ellerini arkada birleştirmiş onları bekliyordu. "Otur." Kanepeye oturup bakışlarını yere dikti Ateş. "Kaç gündür neredesin?"

"Arkadaşımda baba." Adam Ateşin önüne gelmişti. "Abine kız istemeye gittik.Sen neredeydin?" Mahir salona geldiğinde adamın bakışları onu bulmuştu. "Abinin kız istemeden kaçacağını biliyor muydun Ateş?"

"Kaçmadım.Acil işim çıktı baba." Bakışlarını Mahirden alıp tekrar Ateşe dikmişti. "Biliyor muydun dedim?!Sana soru sordum lan!" Kaşlarını çatıp babasının Ateşe olan öfkesini izliyordu. "Bilmiyordum.Bilseydim bile yapacağım bir şey yoktu." Babası Ateşin yakasını kavrayıp ayağa kaldırmıştı. "Kaç gündür neredesin lan sen?!Kimlere bulaştın söyle!" 

"Arkadaşımda-" Yüzüne yediği tokat lafını bölmüştü. "Baba!" Babasını hemen itip Ateşin önüne geçmişti Mahir. "Öfken bana!Neden ona kızıyorsun?!" Mahirin söyledikleri Ateşe komik gelmişti.Kahkaha atıp tüm dikkati üzerine topladı. "Hep öyle olmadı mı ya?Sen babamın kıymetli oğlu,ben annemin çöpten bulduğu bir yabancı."

"Nasıl konuşuyorsun lan sen!Seninle hesabım daha bitmedi!Kız istemeden kaçmak ne?!Bizi nasıl bir durum içine düşürdüğünün farkında mısın?!" Az sonra açıklayacağı karar babasına kalp krizi geçirmezse iyiydi. "Asiyeyle konuşup konuyu kapatacağım.Aramızda hiçbir şey olamaz-"

"MAHİR!" Babasının ona kaldırdığı eli Ateş havada yakalamıştı.Neye şaşıracağını bilmiyordu artık.Babasının ona vurmak için elini kaldırdığına ilk kez şahit oluyordu.Ateşin onu koruyacağı aklına bile gelmezdi. "Kardeşinin gözü önünde abiye vurulmaz baba."

.....

"Mete oğlum,annen söyledi.İyisin dimi?" Babası haberi öğrenir öğrenmez oğlunu aramıştı. "İyiyim baba.İyi ki aradın.Sen aramasan ben arayacaktım zaten.Bir şey sormam gerekiyor." Aklını kurcalayan sorunun cevabı babasındaydı. "Dinliyorum oğlum."

"Motoru hep kullandığım gibi kullandım.Ancak aniden hızı yükselişe geçti.Frene bastım kaç defa,olmadı.En son hıza rağmen kendimi yere attım.Bu normal mi?" 

"Motoru bana gönder.Dikkatle inceleyip sana haber veririm."

Abi-kardeşin karizması diyip susuyorum...