"Mete!" Annesi koşarak ona sarılmıştı. "Hoş geldin oğlum." Annesine duyduğu özlem öfkesinin karşısında zayıftı.Onun için hazırlanan sofraya baktı.En sevdiyi yemekleri hazırlanmıştı. "Kusura bakma Mete,Efenin arkadaşının doğum günüymüş,aramıza katılamadı."
Sırıtarak dudaklarını birbirine bastırdı.Efe sözünü tutmuştu. "Bak,sarma yaptım.Çok seversin sen." Tabağına doldurulan yemek ilgisini çekmiyordu şimdilik. "Size çok güzel bir haberim var." Bakışlarını üvey babasına dikti. "Buyur oğlum."
"Babama taşınmayı düşünüyorum." Üvey babası şaşırarak annesine bakmıştı.Mete farkında olmadan annesinin canını yakıyordu. "S-saçmalık bu.Üniversite okuyorsun Mete!Hem senin için ev tutmadık mı?Neye ihtiyacın olduğunu söyle karşılayalım."
"Benim sana ihtiyacım vardı anne.Ama sen bu adamla evlenmeyi benden daha üstün buldun!" Gitmek için ayaklanan oğlunun elini tuttu. "Mete,ben seni anlamıyorum oğlum.Senin derdin ne?" Keşke anlata bilseydi derdini. "Çok geç kaldın anne.Derdimi öğrenmek için çok geç kaldın."
Annesinin ardından akıttığı gözyaşlarını umursamadan gitmişti.Motorcu çocuğun derdi sandığınızdan çok daha büyüktü. "Nefes alamıyorum." Kaskını çıkartıp motorunu öyle kullanmıştı.Rüzgarın yüzüne tokat gibi çarpmasına izin vermişti.
Mete:
Neredesin lan sen?
Efe:
Eve uğradın mı?
Mete:
Çıktım,neredesin diyorum.
Efe:
Ateşteyim.
Mete:
Seni almaya geliyorum.
"İyi misin?" Efenin beyazlayan suratı Ateşi endişelendirmişti. "M-Mete beni almaya geliyormuş..." Şaşırma sırası Ateşteydi. "Neden?Gitme lan,deli piç kim bilir neye öfkelenmiş." Kanepeden ceketeni alıp üzerine giydi.Ateşin söyledikleri daha şimdiden havada kalmıştı. "Sana diyorum Efe!"
"Mete bana asla zarar vermez." Bu söylediğine kendisi dışında kimse inanmazdı. "Umarım aynı bok yolunda ilerlemiyoruzdur Efe.Yoksa neler olacağını kestiremiyorum." Efe gülümseyip Ateşin omzunu patpatladı.Mete ona mesaj attığında dışarı çıkmıştı.Önünde rüzgar yüzünden gözleri yaşaran adam vardı.
"Yine mi tartıştınız?Ben sözümü tuttum dimi?Annen için hiç mi üzülmüyorsun?" Ona uzatılan kaska baktı. "Mete sana diyorum.Annen için-" Kaskı kendisi takmayınca Mete takmıştı onun için.Islanmış kirpiklerine baktı Efe. "Sana ben geldiğimde evde olmamanı söyledim.Başka birinin evine gitmeni değil."
"Senin için Alaz neyse Ateşte benim için o." Efenin kolundan tutup arkaya binmesini sağladı.Soğuktan üşümüş elleri beline sardı. "Sıkı tutun." Efeye yaklaşamıyordu çoğu zaman.Aralarına gereken mesafeyi kendisi açmıştı bir kere.Ancak bazen dayanamayıp kapatıyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
