Üniversitenin arkasına gidip yere çökmüştü.Sırtı duvarla buluşunca gözlerini kapattı.Kehribar gözler önünde belirmişti.Unutmak için direniyordu Oğuz.Ancak hafızası izin vermiyordu. "Gerçekten mi?Etrafımda bu kadar kişi varken...gerçekten o mu?" Hoşlandığımız kişileri biz değil kalbimiz seçiyor aklımız kabulleniyordu.Kalbi sıkışıyordu,elini göğsünün üzerine koyup avuşturmaya başladı.
"Kuzu sürüden ayrılmış bakıyorum." Gözlerini açıp önünde duran kişiye baktı.Semih sigarasını Oğuzun yüzüne üfürmüştü. "Taktın dimi bize?Seni gebertmeden durmayacaksın." Ayağa kalkıp üzerine temizledi. "Hiç eğlenceli değilsiniz ben ne yapayım?Hem ben mi dedim Badenin sesini telefonunda tut diye?Senin Alaz şeytana çalışıyor."
Semih paranın içinde yüzen ama bir türlü mantıklı düşünemeyen biriydi. "Peki bu seni ne ilgilendiriyordu?Konunun seninle alakası bile yoktu." Sigarasını yere atıp ayağıyla ezdi. "Şu an konu benim yaptıklarım değil.Sen başkası için sıkışan kalbinle ilgilen,hm ne dersin?" Oğuz Semihin yakasını kavrayıp yumruğunu sıkmıştı. "Sen gerçekten iflah olunmazsın."
"Sen kimseye vuramazsın Oğuz.O yüzden hemen yakamı bırak,gömleğim pahalı kırışıyor."
.....
"Alazın doğum gününe siyah-beyaz giyelim mi?Yoksa yalnız siyah mı giyelim?" Dolabını karıştıran Meteyi izliyordu.Ona ne giyse yakışacağı için karar verememişti Efe. "Siyahı sevdiğini biliyorum.İstiyorsan siyah giyeriz."
"Sana kurban olurum ben!" Yatakta oturan bedenin üzerine atlayıp ona sarılmıştı. "Mete yavaş!" Efenin yanağına öpücük kondurup burnunu sürtmüştü. "Çok mutluyum kıyma bana."
"Mete beni biraz daha sıkarsan sen bana kıymış olacaksın." Kollarını gevşetmişti. "Ben sana kıyar mıyım?Ben canımın içine kıyar mıyım?" Kafasını kaldırıp Meteyi öpecekken telefonu çalmıştı.Arayan kişinin ismi tanıdık değildi. "Gökhan kim?"
"Psikoloğum." Telefonu Efeden alıp aramayı cevapladı.Hoparlöre koymuştu. "Efecim nasılsın?" Kaşları havalanmış şekilde Efeye bakıyordu.Kısa sürede neydi bu samimiyet? "İyiyim Göhkan sen nasılsın?" Bir gol daha Efeden yemişti. "İyiyim Efe.Yarın müsaitsen çikolatalı pasta yiyelim ne dersin?" Gözleri Meteyle buluştu.Az önce mutluyum diyen adamın omuzları düşmüştü. "Ben sana haber veririm.Kendine iyi bak."
"Mete anlata bilirim.Biz çok iyi arkadaşız bu yüzden-" Mete elini kaldırıp lafını bölmüştü. "Gökhan beyciyime söyle,yarın onu kafede ağırlamaktan memnuniyet duyarım.Çikolatalı pastalar benden Efe." Savaş için hazırdı Mete.Boşuna MeteHan demiyorduk.
MeteHanın askerleriyiz sjsjjsjs
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
