Siparişleri masaya götürüp Metenin yanına gelmişti.Gözü sürekli dördüncü masadaydı. "Gözlerin yerinden çıkacak Mete az kaldı." Ateşe bakmamıştı bile. "Baksana herif Efemi yiyecek gibi bakıyor." Aynı adama Ateşte bakıyordu ama hiç öyle bir durum görememişti.
"Birde bayıl Feriha.Abartma konuşuyorlar alt tarafı.Hem Efenin gözü senden başkasını görmez." Efeye değil Gökhana güvenmiyordu. "Yarın bir gün Alaz burada başka biriyle oturunca görürüm seni." Hayali bile Ateşi germişti.İşine dönüp Meteden uzaklaştı.Yoksa olmayacak şeyi hayal edip kıskançlık yapacaktı.
"İyi olmana sevindim Efe.Senin gibi kaç çocuk var biliyor musun?Gözlerindeki kıvılcımlar sönmüş,hayatları kararmış.Onlara yardımcı olmamız gerekiyor.Sebep her ne olursa olsun onların elini bırakmamalıyız." Babası hatasını çok geç olmadan farketmiş ve oğlunun elini tutmuştu. "Yardımların için çok teşekkür ederim Göhkan.Artık gözlerimdeki kıvılcım yerini aldı ve ben yalnız hissetmiyorum."
Bakışları Meteyi bulmuştu.Gülümseyerek ona baktığında Metede ona gülümsemişti.Mesele doğru kişiyi bulmaktı.Bulmak ve ona sahip çıkmak.
.....
Doğru kişiyi bulduğunu nasıl anlayacaksın peki?Mahir Oğuz için doğru kişi miydi?Zaman gösterecekti.Mahirin kararları,Oğuzun adımları gösterecekti.
"Mahir?" Mahir düşmeden ona sarılıp eve sokmuştu. "Neden bu kadar içtin?Mahir duyuyor musun?" Sarhoş beden yere uzanıp Oğuzu kendisine çekmişti.Yüzü Mahirin göğsündeydi.Adamın kalp atışlarını duyuyordu.
"Artık içemem...Sarhoş oldum." Kendi kendine mırıldanıyordu.Mahirin göğsünden kalkmak istediğinde sırtındaki eller izin vermemişti. "Mahir çok kötü kokuyorsun."
"Fark etmiyor...Sen yine bana öyle bakacaksın...İçin gidiyormuş gibi..." Herkes herşeyin farkındaydı.Ancak kimse diline getiremiyordu.Sızıp kalan bedenin elleri gevşeğince kalkmıştı.Mahirin yüzüne dokunmak için elini uzattığında yapamamıştı.Titreyen eline bakıp iç çekti.
"Dikkat etmem gerekiyor dimi?Benden nefret etmemen için yaptıklarıma dikkat etmem gerekiyor." Mahirden uzaklaşıp sırtını duvara yasladı.Tüm gece yer yatağında uyuyan adamı izlemişti.Yarın uyandığında ona anlatacak bir şeyi olacak mıydı?Peki o anlatmazsa Oğuz soracak mıydı?Düştüğü duruma lanet okuyordu.Kapıyı çalan kişinin Mahir olduğunu bilmesine rağmen yinede açmıştı.
"Benim evimin kapısını değil,kalbimin kapısını kapatmam lazım anlaşılan."
Gökhan beye Efemi iyileştirdiği için teşekkür ederim.Başka bir kitapta buluşuruz Gökhancım.Bu arada ölecek kişileri doğru tahmin eden kimse yok sjsjjsjs
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
