AVCI

88;İyi mi geceler?

Telefonu çaldığında kollarının arasındaki beden huysuzlanmıştı.Mete yataktan kalkıp odadan çıktı. "Efendim baba.Bir haber mi var?" Adam derin nefes verdiğinde sıkıntı olduğunu anlamıştı. "Birilerini kızdırmışsın Mete.Kimi nasıl kızdırdığını bilmiyorum ancak canını almak istemiş.O hızla kendini yere atmasaydın neler olacaktı düşünmek bile istemiyorum."

Tahmin ettiği şey çıkmıştı aslında.Ama buna rağmen şaşırmadan edememişti.Bu kadar ileri gitmek için vicdanını kaybetmek lazımdı.Yatağa geri döndüğünde Efe çoktan uyanmıştı.Uykulu gözlerle Meteye bakıyordu. "Bir şey mi oldu?Yüzün beyazlamış.."

Efeyi göğsüne yatırıp saçlarına öpücük kondurmuştu. "Kötü bir rüya gördüm.İyiyim şimdi merak etme." Efe Meteye sıkıca sarılıp gözlerini kapatmıştı.Saçlarını okşayan bedenin tüm gece uyumadığını bilmeden hem de...

.....

"Yarın babaannem dönüyor." Kahve işleten adam Oğuzun kahvesinden vazgeçemiyordu. "Seni üniversiteden ben alayım,ne dersin?" Oğuz arkadaşlarını hatırlayınca bu teklife evet diyemezdi. "Gerek yok.Hem bir süre Alazla karşılaşmazsanız iyi olur."

Mahirin kehribar gözlerini kaçırdığını ilk defa görüyordu Oğuz. "Ateşle iyiyiz artık.O çocukla sorunum kaldığını sanmıyorum." O çocuk dediğinin bir ismi vardı. "Alazı tanımıyorsun.Tanısan sevmezsin zaten ama...Neyse işte uzak durun birbirinizden." Mahirin attığı kahkaha Oğuzu şaşırtmıştı.Onun bu kadar içten güldüğünü görmek hoşuna gitmişti. "Yalnız gözlerin değil gülüşünde güzelmiş..."

Mahirin duymayacağı şekilde dudakları arasında mırıldandı. "Alaz gibi biriyle nasıl arkadaş oldun çocuk?"  Mahirin yanına oturup kahvesini yudumladı.Alazın ilk izlenimi kötü olabilirdi,ancak gerçek tamamen farklıydı. "Aslında ilk Keremle tanışmıştık.Alazla Mete aynı kavgaya karışıp öyle tanışmışlar.Sonra dördümüz bir şekilde araya geldik ve bir daha kopamadık."

"Meteyi bana benzetiyorum.Korkusuz,cesur.Şartlar farklı olsaydı iyi arkadaş olurduk aslında." Mahir kolunu Oğuzun omzuna atıp onu kendisine çekmişti.Kehribar gözlerine hayranlıkla bakan çocuğa gülümsüyordu. "Bana hep böyle bakacağına söz ver." 

"Gözlerin hep böyle kalacaksa evet." Yüzünü buruşturmuştu Mahir.İstediği cevap bu değildi. "Başkasına böyle baktın mı?" Oğuz gülümseyip kafasını olumsuzca salladı. "Mahir,daha önce gözleri bu kadar güzel kimseyi görmedim."

Bakışları Oğuzun gülümseyen dudaklarına kaymıştı.Gözlerini kapatıp yüzünü yaklaştırdı.Oğuzun nefesini dudaklarında hissediyordu.Dudaklarını birleştirmek için atacak tek adımı vardı. "Özür dilerim." Oğuz Mahirle beraber kapattığı gözlerini açmıştı.Adamın yüzündeki tereddüt hoşuna gitmemişti. "Mahir-"

"Ben gitsem iyi olacak.İyi geceler." Ceketini alıp giden adamın ardından bakmıştı. "İyi geceler..."