AVCI

43;Alazın Leylası

"Anne?" Kapının açıldığını duymuştu.Yatağından kalkıp salona geldi.Annesi odasına gitmiş valizini topluyordu. "Anne ne yapıyorsun?!" Kadın onu umursamadan kıyafetlerini alıyordu. "Anne!"

"Gidiyorum Alaz." Yutkunamamıştı bile.Artık özür dilemesi gerekiyordu. "Anne haddimi aştığım için özür dilerim.Oturup konuşalım lütfen." Annesinin elini tutmak için uzanmıştı. "Bırak Alaz!O gece söylediklerin yıllardır kalbinde tuttuğun zehrindi.Korkmana gerek yok,banka hesabında yeterince para var.Kirayıda ben öderim,sen derslerinle ilgilen.Artık erkek arkadaşımla beraber yaşayacağım!"

"Anne beni bırakma." Kadın valizini kapatıp odadan çıktı.Alaz onun peşinden koşup kapıyı açmasını engelledi. "Anne yalvarırım.Adamı tanımıyorsun bile.Yalvarırım gitme." Elini Alazın yanağına koyup okşamıştı. "Alazcım,kendi hayatım ve karar benim.Seni ziyarete gelirim merak etme."

"Anne..." Gitmek isteyenin önüne dağ koysan yıkıp geçerdi.Annesinin gidişini izlemekten başka çaresi yoktu.Sürekli yalnızdı,ancak şimdi tamamen yalnızlığa itilmişti. "Ama ben seni bırakmamıştım..."

.....

Leylanın ismini eskiden bir kaç kez duymuştu.Ama olay neydi kimse bilmiyordu.Leylayla Alazın ilişkisini yalnız onun arkadaşlarından öğrene bilirdi.Bu yüzden Kereme gelmişti.Kütüphanede sınav için hazırlanan adamı bulup karşısına oturdu. "Ateş?"

"Merak ettiğim bir şey var.Sana sormalı ve cevap almalıyım." Afallayan bakışlarla Ateşi dinliyordu. "Senin hangi konunun cevabı bende olabilir?" Direkt sormuştu. "Leyla kim?" Tüm dikkatini Ateşe vermişti. "Hangi Leyla?" Cevap vermeden önce yumruklarını sıktı. "Alazın Leylası." Keremin gerilen yüzü Ateşide germişti.Leylanın Alaz için tek gecelik olmadığını anlamıştı. "Bu seni ilgilendirmiyor Ateş."

"Beni ilgilendirdiği için buradayım.Ben Leylayı Alaza soramaz mıydım?Ama senden dinlemek ve ona göre davranmak istiyorum.Alazın umursamaz tavırlarının sebebi Leyla mı?Ona yardım edebilirim." Gerçek hikayeyi dinlemeye hazırdı.

"Leyla Alazın aşık olduğu kızdı.Baya bir hoşlanıyormuş ondan.Arkadaşlarmış,Leylaya aşkını itiraf edince kız onunla arayı açmış.Bizimki üzülmüş tabii.Leylanın kapısına gitmiş konuşmak için.Kız bunu görünce sinirlenmiş.Alaz konuşmak için peşinden gitmiş ama...Maalesef kıza araba çarpmış."

Kaşları havalanmıştı.Hikayenin sonunu kesinlikle böyle beklemiyordu. "Alazın gözü önünde,doğru mu anladım?" Kerem onu kafasıyla onaylayıp önündeki kitabı kapattı.Alazın hikayesini konuşmak bile ağır geliyordu.Birde tüm bunları onun yaşaması...

"Alaza nasıl yardım edeceksin bilmiyorum.Ama sakın beni anlattığıma pişman etme."