AVCI

FİNAL

"Bana niye yalan söylüyorsun?" Kehribar gözler bir tek ona kızamıyordu. "Özür dilerim..." Kafasını yere eğmiş parmaklarıyla oynuyordu. "Hayır anlamıyorum yalan söylemeni gerektirecek şey ne?" Çocuktan cevap alamayınca çenesini kavrayıp gözlerini buluşturmuştu. "Bak şu yüzüme."

"Mahir özür diledim ya.Şimdilik bir şey sormasan olmaz mı?" Bakışları Oğuzun dudaklarına kaymıştı.Soğuktan kurumuş sanki öpülmeyi bekliyor gibiydi. "Bu kez geri adım atmayı düşünmüyorum." Mahirin ne dediğini anlamadan dudakları dudaklarıyla kapanmıştı.Adam kehribarlarını yummuş dudaklarının üzerinde hareket ediyordu.Oğuz kaşları havalanmış şekilde bir kaç saniye durmuştu.En son dudaklarındaki sıcaklığa alışmış ve gözlerini kapatmıştı.

.....

Çıplak bedenler birbirine sarılarak uyumuştu.Randevuya çıkmış,eve geldiklerinde yatakta aşk tazelemiştiler.Herkes ait olduğu yerdeydi artık.Mete Efenin,Mahir Oğuzun,Kerem Ecenin ve Alaz Ateşin yanındaydı.Bu döngü sonsuza kadar böyle devam edecekti. "Neden uyumuyorsun?" Ateş Alazın boynuna öpücük kondurmuştu.

"Bizimkilerle konuşuyorum." Ateş gülümseyip çekmecenin üzerine bıraktığı telefonunu almıştı.Alazın tayfası grubunda artık o da vardı. "Abimide eklesek şu gruba" Alazın bakışlarını görünce dayanamamış kahkaha atmıştı. "Şakası bile korkunç Ateş." 

ALAZIN TAYFASI

Oğuz:

MeteHan motoruna kavuşmuşsun tebrik ederim.

MeteHan:

Efem sayesinde.

Kerem:

Şanslı pislikler!Hepiniz sevgilisiyle uyuyor ben yalnızım(

Oğuz:

Kanka bende yalnız uyuyorum

Ece:

Aşkım üzülme Mervelere gidiyorum diyip sana kaçarım ben

Efe:

Mervelere hala kanıyorlar mı?

MeteHan:

Efe canım içi,bu seni ne ilgilendiriyor?

Ateş:

Çocuk yanında kendisine sorsana sjsjsjsjjss

MeteHan:

Konuştu ergen 

Alaz:

Alt tarafı ayrılıp barışıyoruz Mete yaaaaa

Kerem:

Uyu kanka rüyanda yine kavga edeceksiniz zaten sjsjsjsj

Alaz:

Ha ve ha çok komik.

"Dalga konusu yapmışlar bizi Ateş!" Kahkaha atıp telefonu kenara bırakmıştı. "Yalnız gerçekten çok şey yaşamadık mı?Kız arkadaşımla yattın.Seni korkutmak için seninle yatmışım gibi davrandım.Hatta sana kaldırdım!" Alaz hatırladıkça gülüyordu. "Ama değdi.Çapkın çocuk olmasaydım tüm bunlar başıma gelmezdi.İyi ki Avcı olmuşum."

"İyi ki beni avlamışsın.Seni çok seviyorum." Alazın dudaklarına öpücük kondurup saçlarını okşamaya devam ediyordu. "Bende seni çok seviyorum."

.....

"Durun!İçeri geçemezsiniz!" Korumayı umursamadan mekana girmişti.Eski masalar boşaltılmış yenileri taşınıyordu. "Burası benim mekanım!Siz kim oluyorsunuz-" Merdivenlerden inen adamı görünce durmamış karşısına dikilmişti. "Kimsin sen?Mekanıma nasıl girdin?!" Siyah takım elbisenin saklayamadığı kaslar onu ürkütücü gösteriyordu.

"Semih olmalısın...Baban mekanı bana sattı.Yani burası artık benim." Adamın sol eli Semihin dikkatini çekmişti.Bileğe kadar eli yanmış ve ona unutamayacağı iz bırakmıştı. "Yüzüme bak." Bakışlarını tekrar adamın yüzüne çıkarmıştı. "Ne kadara aldın burayı?İki katını veririm bana geri sat."

Çocuğun bu kadar dişli çıkmasını beklemiyordu adam.Semihi baştan aşağı süzüp tek adımıyla aradaki mesafeyi kapattı. "Sen beni tanımıyorsun dimi?" Adamın özgüveni Semihin asabını bozmuştu. "Kimsin lan sen?"

Mekandaki tüm korumalar silahı ona uzatmış tetiği çekmek için bekliyordu. "Barbaros Şahin." Çocuğun gerilen yüzünü izlemek adamı daha da keyiflendirmişti.Onu tanımayan kimse yoktu çünkü.

Bitti.Mutlular ve mutluyuz.Aşk savaşmayı gerektirir,hepimiz öğrendik bence sjsjsjsjSemih için devam kitabı isteyen kişiler varsa kendilerini belirtsin ona göre bir şeyler düşünürüz.