AVCI

63;Aşk diyoruz ama anlatamıyoruz

"Ece ben,memnun oldum.Kerem hepinizden çok bahsetti." Kız çok güzeldi.Kızılı saçları,yüzünde hafif beliren çilleri vardı.Kahverengi gözleri ışıl ışıldı. "Çok yakışıyorsunuz." Mete şaşırarak Oğuza bakmıştı.Kız güzeldi,ama yanına bir Brad Pitt gerekiyordu. "Bir arkadaşın daha vardı dimi hayatım?O nerede?" Alazdan bahsediyordu. "Kerem!Hala küsmüsünüz?Aşkım fazla uzatmıyor musun?"

"Lan,sen kıza her şeyi anlattın mı?" Meteyi kafasıyla onaylamıştı.Tüm hayatını anlatmıştı kız arkadaşına. "Metecim merak etme benden sır çıkmaz.Gerçi tüm üniversite biliyor ama...Ben yaoi okuyorum!"

"Yaoi ne aşkım?" Kerem dışında herkes yaoinin ne olduğunu biliyordu. "Of aşkım geçen anlattım ya!En sevdiğim yaoi Bj Alex." Mete pastaları masaya bıraktı. "Ben seni sevdim Ece.Aramıza hoş geldin."

.....

Alaz uzun zamandır durgundu.Oğuzla mesajlaştıklarında Keremin kız arkadaşıyla tanışacaklarını öğrenmişti.Arkadaş grubundan ayrı kalmak onu üzüyordu. "Makarna yaptım." Ateşin sesini duyunca irkilmişti. "Yakışıklı ve başarılı bir kocaya sahibim." Alaza gülümsemişti.Farkındaydı durumun.Çünkü gözleri herşeyi anlatıyordu. "Arkadaşlığınız çok güçlü.Mete,Oğuz,Kerem hepsi sana bağlı.Aranızdaki bağı ben dahil kimse kıramaz."

"Sen benim tercihimsin Ateş.Sorumluluğu alacak kişide benim.Hiç yapmayacağım şeyleri yapıyorum senin için.Buna isim vermemiz gerekiyor mu?"

"İstemiyorsan bir isim vermek zorunda değiliz."

"İstemiyorum." Net bir şekilde söylemesi Ateşi üzmüştü.Gözlerindeki kırgınlık belli olmasın diye bakışlarını kaçırmıştı.Alaz aralarındaki şeyin aşk olmasından korkuyor muydu?Korkuyorsa bu kadar şeyi neden yaptı?Kafasındaki sorulara cevap bulamamıştı.

"Aşktan korkuyor musun?" Kaçırdığı gözlerini Alazın yüzüne çıkardı. "Aşka inanmıyorum.Birine önem veriyorsam buna aşk demek zorunda mıyım?Aşk ne bilmiyorum,açıkcası hiç ilgilenmiyorum ne olduğuyla."

"Peki bir gün benim için yaptıklarından pişman olursan?" İlişkilerinin bir ismi yoktu.Peki ne kadar sürecekti?Ateş Alaza alışmıştı.Onun yokluğunu düşünmek bile korkutuyordu.Mahirin söylediklerini hatırladı.Bir gün Alaz giderse...

"Senin için değerdi.Yaptığım hiçbir şeyden pişman değilim.Bazen nerede duracağımı unuturum,ama bana kattığın güzel şeyleri unutamam."

Arkadaşlar telefonum otomatik çeviriyor yazdıklarımı.Ben aynı gün içerisinde 3,4 sayfa yazıp atıyorum.Kusura bakmayın ama gerçekten yazdıklarımı düzenleme fırsatım olmuyor.

Yazı hataları yüzünden özür dilerim.Lütfen bu konu kapansın artık.