AVCI

66;Takılıyoruz işte

"Oha gerçekten çıkıyorlar mı?"

"Şimdi sıra erkeklere mi geldi ya."

"Ben bu adamla yattım!İbneymiş demek.."

Üniversite kapısından girdikleri andan itibaren diğerleri konuşmaya başlamıştı.Buna rağmen Ateşin elini hiç bırakmadı.Hatta bazen Badeye bakarak sırıtıyordu. "Mümkünse kantine inme." Ateş yanağına öpücük kondurup sınıfına gitmişti.

"Sınava hazırlandın mı hiç?" Hayat sınavından bahsediyorsa evet. "Ne sınavı Oğuz ya.Daha şimdi toparlanıyorum." Kerem Meteyle beraber sınıfa girmişti.Alaz Meteyle tokalaşıp Kereme bakmadan Oğuzun yanına oturdu. "Hala mı?" Mete Kereme bakarak sormuştu.Kerem çantasından çikolata çıkarıp Alazın önüne koydu.

"Fıstıklı,seversin." Çikolataya bakıp sırıtmıştı.Kafasıyla Keremi onaylayıp ona uzatılan eli tuttu. "Kardeşim benim." Kerem ona sarıldığında acıyla inlemişti.Alazın sırtındaki yaraları hep unutuyordular. "Lan yavaş!Henüz iyileşmedi." Mete onları ayırıp Oğuzun yanına oturmuştu. 

"Hadi gidin hasret giderin arkada." Oğuza göz kırpıp sırıtmıştı.Yeni kavuşan arkadaşlar arkaya geçmişti.Kerem kız arkadaşının fotoğrafını Alaza göstermiş,ilişkilerinden bahsetmişti. "Benim durumum bu.Peki senin durumun ne?Ateşle ne yapmayı düşünüyorsun?"

"Takılıyoruz." Mete hemen ona dönüp ensesine tokat atmıştı. "Ne takılması lan.Aşıksın işte kabul et bitsin gitsin.Adamın abisinin karşısına geçtin.Hala nasıl takılıyorsun?" İşte bundan bahsediyordu Alaz.Ateş kabul etse bile diğerleri hep ilişkilerinin bir ismi olsun isteyecekti. "Biz böyle iyiyiz."

"Korkuyorsun dimi?Ateşe onu sevdiğini söylersen Leyla gibi senden kaçmasından korkuyorsun." Dolan gözleriyle Kereme bakmıştı.İçini biri okumuştu sonunda. "Alaz,sevdiğin herkes ölecek diye bir şey yok.Leylanın ölümü kazaydı.Ateşin sana karşı boş olduğunu sanmıyorum.Bence artık geçmişte değil gelecekte adımlamalısın." 

"Bende adım atmak istiyorum Oğuz.Hatta koşmak istiyorum.Ama yolu bulamıyorum."

Arkadaşlar geçişlerle ilgili sorun yaşayanlar var.Çözüm bulalım lütfen aklıma bir şey gelmiyor.