" කෝ ඉතින් දුවන්න එපා අනේ. කෝ මෙහෙ එන්න. අක්කි ගාවට එන්නකො දැන්. "
මන් පුංචිගෙ පොඩි එකා වටේ කැරකෙනවා. දානෙ අනිද්දා නිසා අද එයාල ආවා. පොඩි එකාව මට දීලා බාප්පයි පුංචියි අයියයි ටවුන් ගියා. කිරිඅම්මා කුසියේ. පොඩි එකාට අවුරුදු අටයිද කොහෙද? ඇයි අප්පා මටම මෙහෙම වෙන්නෙ? ඒකා වටේ ඇවිදිනවා මොකක්ද ප්ලේන් එකක් උස්සගෙන.
" සුදු දෝණි මල්ලිව එක්කන් කන්න එන්න. ආපු වෙලේ ඉදන් බඩගින්නේ චූටි පුතා." කිරිඅම්මා කුසියේ ඉදන් කතා කරාම මන් පොඩි එකා ගාවට ගිහින් අතෙන් අල්ලන් කුසියට ආවා.
" මේ බත් එක බෙදල තියෙන්නෙ සුදු දෝණි. මෙයාටත් කවලා ඔයත් කන්නකො. නැත්නම් මෙයා කන්නෙ නෑ. "
" අනේ කිරිඅම්මා... කවන්නම ඕනිද? "
" මන් වැඩක්නේ සුදු දෝණි. පව් බඩගින්නෙ ඇත්තෙ. "
" හාකො හාකො. "
මන් පිගානත් අරන් පොඩි එකාව කෑම මේසෙ වාඩි කෙරෙව්වා. මෙයා හරි නිශ්ශබ්ද ළමයෙක්. ලොකුවට කතා කරේ නැති උනාට අපි කියන දේවල් හොඳට තේරෙනවා එයාට.
" කෝ ගීතක ආ කියන්න. "
" සුදු අක්කි, පපඩම් නෑ. "
" නෑනෙ මැණික. අපි රෑට පපඩම් එක්ක කමු. හොඳද? දැනට මේක කන්නකො."
පොඩි පොඩි කටවල් පොඩි එකෙක්ට අනලා කවන එක ලේසි නෑ. කට වටේ ගාගන්නවා ඉතින්. අපේ පවුලේ චූටිම සාමාජිකයා තමා මේ. දැන් නම් එකේද කොහෙද මෙයා.
" සුදු දෝණි... සුදු දෝණි... "
" ඕ... අයියා... "
" මේ බඩු ටික ගන්න එනවකෝ. "
" අනේ මන් මේ චූටි මල්ලිට කවනවනෙ... "
" ආහ්.. හරි හරි මන් ගන්නම් ඒනම්."
අයියා සාලෙ ඉදන්ද කොහෙද කෑ ගැහුවා. මෙයාට දැන් කවන එක නතර කරොත් ආයෙ කවාගන්න වෙන්නෙ නෑ.
" පුංචිලා ආවෙ නැද්ද අයියා? "
" එයාලා තාම ටවුන් එකේ දෝණි. සෙනග අස්සෙ යන්නත් බෑ අප්පා. "
" ආයෙ ඔයා යනවද? "
" ඔව් ඒ දෙන්නව එක්කන් එන්න එපැයි. "
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Roman d'amour" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
