ම්ම්... රසයි අනේ. හොද කුක්ස්ලා ටිකක්. අයියලා තුන් දෙනාගෙ කෑම කන ගමන් ඔක්කොම එක එක ඒවා කියව කියව කෑවත් මටවත් තෙනූශ අයියටවත් කතා කරන්න දෙයක් තිබ්බේ නෑ. මන් බලන බලන වෙලාවෙ ඒ ඇස් දෙක තිබ්බෙ මගෙ දිහාවට.
එන අය එන්න තව පැයක් දෙකක්වත් යයි. එයාලා කෝල් ගත්තෙ එනගමන් නේ. අයියලා තමා හවස් වෙන්න එන අය. මට කෝල් කරද්දිත් එයාලා ගෙදර.
" අපි යමුද කොහෙ හරි?"
" කොහෙද යන්නෙ මේඝ?"
" ම්ම්... කට්ටිය එන්නත් තව වෙලා තියෙන එකේ යමුද සිහින දියත උයන පැත්තෙ?"
" හ්ම්... ඔව් නේද. උබ අයියට කිව්වද මේඝ උබ ඉන්නෙ මාත් එක්ක කියලා."
" ඔව් ඔව් තෙනූශ. නැත්තන් ඒ මිනිහා මාව ඉන්න තැන හොයන් එයි." මේඝ අයියට තව අයියා කෙනෙකුත් ඉන්නවද? එයත් මෙයා වගේද දන්නෙ නෑ.
" ඔයාලා කවදද ආවෙ?"
" අපි ඊයෙ හවස ආවෙ නන්ගි. කොහෙද මේ කාටද ඕනි උනානෙ නන්ගිව බලන්න."
මේඝ අයියා හිනා වෙවී කියද්දි මන් ඔලුව පාත් කරගත්තෙ තෙනූශ අයියත් හිනා වෙද්දි.
" ඒක නෙවේ. තෙනූශ අයියා ඔයා එනවා කිව්වෙ ඩිග්‍රි එක ඉවර වෙලානෙ. තව අවුරුද්දක් නැද්ද?"
ඔව්නේ. එයාගෙ ඩිග්‍රී එක අවුරුදු හතරක් කියලනෙ කිව්වෙ. තව අවුරුද්දක් එහෙමම තියෙනවා.
" නෑ චනාර්ග ඩිග්‍රී එක ඉවරයි. ඒක තුනයි. තව අවුරුද්දක් ඉන්ටර්න් කරන්න වගේ තියෙනවනේ. ඒක මෙහෙ කරන්නත් පුලුවන්නෙ."
" එතකොට ආයෙ යන්නෙ නැද්ද?"
" නෑ නිලක්ශ. මට මෙහෙ ඉන්න ඕනි."
නිලක්ශට උත්තර දෙද්දි තෙනූශ අයියා මන් දිහා බැලුවා. ඒ ඇස් මගෙ ඇස් එක්ක කාලෙකට පස්සෙ එකට පැටලිලා තිබ්බා.
" හරි එහෙනම් යමුනෙ දියත උයනෙ."
" ඕකෙ. යෙතුවො ලෑස්තිවෙලා වරෙන් අපි එළියෙන් ඉන්නම්."
" ඕකෙ."
කට්ටියම එළියට යද්දි තෙනූශ අයියා සෝෆා එකට වෙලා වාඩිවෙලා හිටියා. අනේ මට මොකෝ. මන් කාමරේට ආවෙ ඇදුමක් හොයන්න. දවසම ඉන්න වෙන එකේ ගවුමක් ලේසිනේ. මන් රැක් එකේ තිබ්බ රතු මල් තිබ්බ සුදු කොලර් කරක් තිබ්බ ගවුම ගත්තා.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
