" අනේ යෙතුනි. අදට මට මේ උදව්ව කරන්න. මන් ඔයා ඉල්ලන ඕනි දෙයක් දෙන්නම්."
" එ ඔව් යෙතුවො. ඔන්න ඔහෙ ඕක කරලා දාන්න. ලොකු දෙයක් නෑනෙ."
" ඔයාට තියෙන්නෙ හිනා වෙලා මාත් එක්ක කතා කර කර ඉන්න විතරයි."
" ඉතින් මන් ඒක හැමදාම කරනවනෙ."
" ඒක තමා මන් කියන්නෙ. ඔයාට තියෙන්නෙ ඔයා හැමදාම කරන එක අද ටිකක් වැඩියෙන්."
" දැන් ඇයි ඉතින් ඔය කෙල්ලට ඔච්චර අකමැති?"
මන් කෙළින්ම මන් දිහා අඩන්න වගේ බැල්මක් දාන් හිටිය නිලක්ශගෙන් අහද්දි ඌ ඔලුවෙ අතගහගත්තා. චනා සෝෆා එකට වෙලා ලොලිපොප් එකක් කටේ ගහන් කකුලක් උඩ දාන් බලන් ඉන්නවා. මන් පොඩි සෝෆා එකේ වාඩිවෙලා නිලක්ශ දිහා බලන් හිටියේ ජීවිතේ කලකිරිලා වගේ හැසිරෙන විදිහ උගෙන් ඉගෙනගන්න ගමන්.
" මන් අකමැති එච්චරයි. ඒකට හේතු නෑ."
" ඒක මාර වැඩක්නේ චනා. ඇයි ඒ කෙල්ල ඔයාගෙන් මොනා හරි හොරකම් කරාද නැත්තන් ඔයාව බ්ලැක්මේල් කරාද ඔච්චර අකමැති වෙන්න. මොනා උනත් අයාන්‍යා කියන්නෙ ලස්සන ළමයෙක්."
" මූ කැමති නැත්තන් මන්වත් ට්‍රයි කරන්නද?"
" උබ මෙන්න මෙහෙන් හිටපන්. අර කෙල්ලව කැමති කරගන්න බැරුව තව කෙල්ලො අල්ලගන්න බලන්නෙ."
නිලක්ශ චනා දිහාට රවලා හිමීට කිව්වෙ සේමින්දි නන්ගි කුසියෙ ඉන්න නිසා. චනා මැද ඇගිල්ල උස්සලා නිලක්ශට පෙන්නුවෙ නිලක්ශ බැල්කනි එක දිහා ඔහේ බලන් ඉදලා මන් දිහාට හැරෙද්දි.
" යෙතුනි. අනේ හොදයිනෙ. අදට විතරක් මේ උදව්ව කරනවකෝ. අදට විතරයි. ආයෙ කියන්නෙ නෑ මන්." නිලක්ශ ඔහොම අහද්දි බෑ කියන්නත් බෑ අප්පා.
" ඇයි අදට විතරක්. මොකෝ ඒ කෙල්ල අද උබෙන් අහනවා කිව්වද?"
" ඒ වගේ එකක් තමා."
මායි චනයි මූණට මූණ බලාගත්තෙ නිලක්ශ ජීවිතෙ එපා වෙලා වගේ අපි දිහා බලන් ඉද්දි. පව් දෙයියනෙ මූ.
" හරි. හැබැයි අදට විතරයි. මුල් කාලෙ ඉදලා තිබ්බ කටකතා අලුත් කරන එක ලේසි. ආයෙ නැති කරන්නයි අමාරු."
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romansa" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
