කණාමැදිරි එළි

PROLOGUE

" හැපි බර්ත්ඩේ ටු යූ
හැපි බර්ත්ඩේ ටූ යු
හැපි බර්ත්ඩේ ඩියර් තනුශි
හැපි බර්ත්ඩේ ටූ යු..."

අපි ඔක්කොම හයියෙන් අත් පුඩි ගගහා කිව්වෙ මගේ ලෝකෙ හයියෙන් ලොකු හුලන් පාරකින් ඉටිපන්දම නිමද්දි. මම ඒ කම්මුලකට හාද්දක් දෙද්දි එයත් මාව අනිත් පැත්තට ඒ චූටි අත් වලින් අල්ලලා මගෙ මූණට හාද්දක් දුන්නා. මගෙ ඉණ ගාවටවත් නැති චූටි කෙල්ලව අල්ලගන්න මට හතරට පහට නැමෙන්න උනා.

" හැපි බර්ත්ඩේ මගෙ ප්‍රින්සස්."

" තැන්කූ තාත්ති..."

මන් වඩාගත්ත කෙනාව තේනු ඇවිත් කම්මුලක් කිස් කරේ මන් වගේම එයත් හොදටම රතු වෙන කෙනෙක් වෙද්දි දැන් නම් චෙරි ගෙඩියක් වෙලා ඉද්දි. තේනු මාවත් එක්ක බදාගද්දි මාත් එයාට තුරුල් උනේ අපේ චූටි ලෝකෙ අපෙ මැද්දෙ ඉද්දි.

තනුශි සදන්‍යා සමරදිවාකර. අදට අවුරුදු තුනක් වෙන අපි දෙන්නගෙ චූටි දෝණි. මට අද වගේ මතකයි මේ චූටි මැණික් කැටේ මගෙ අතට ආපු දවස. රෝස පාට බෝල බබෙක්. අල්ලන්න පවා ලෝබ හිතුනා මට. ඒ තරම් ලස්සන රතු රෝස මලක් අපි දෙන්නට ඉන්නෙ. තේනුගෙ ඇස් කදුලු වලින් තෙත් වෙලා තිබ්බෙ අපෙ රත්තරන් එයාගෙ අත් වලට එද්දි. එයාගෙ වගේම ලස්සන ආමන්ඩ් ඇස් දෙකක් දෝණිට ලැබිලා තියෙද්දි මූණ නම් මගේ වගේ කියලා තමා හැමෝම කියන්නෙ.

අපි බණ්ඩාරවෙල බන්ග්ලෝ එකට ආවෙ ගොඩ කාලෙකින්. දෝණිගෙ ලක් එක වගේ අද දවස අපි හැමෝටම ෆ්‍රී දවසක් උනා. අපි හැමෝම කිව්වෙ ලොකු ගාණක් ඉන්නවා දැන් අපේ. අපි පටන් ගත්තොත් බැදපු පිලිවෙලට ලොකු අයියා, තියූ අක්කා, එයාලගෙ ලොකු පුතා සහෙල්, පොඩි පුතා අපෙ දෝණිගෙ වයස නොයෙල්, පොඩි අයියා, එයාගෙ චූටි මැණික කිනුශි, සුදු අයියා, නෙතු, එයාලගෙ පුතා අකේන්, දිනාල් අයියා, මිහී එයාලගෙ පුතා මිනාල්, දුව දෝණිගෙ වයස ශනාලි, චනා, සේමින්දි, එයාලගෙ අවුරුදු දෙකේ ටුවින් ජෝඩුව ඒශාන් යේශාන්, නිලක්ශ, අයාන්‍යා, එයාලගෙ අවුරුදු දෙකේ දුව තනුකි, සිහින අයියා, මෙනුවා එයාලගෙ ලෝකෙට ආව අවුරුද්දක් වෙන ආරද්‍ය, මේඝ අයියා, ශේන් මල්ලි, පොඩි මල්ලි, දෝණි නන්ගි, අප්පච්චි, තාත්තා, අම්මා, කැම්පස් අවුට් උන සුදු කියාගන්න බැරුව හිටිය ගීතක අපෙ චූටි මල්ලි. අපි ඔක්කොම අද එකම තැනක. ඒ ඉතින් අපෙ දෝණි නිසා තමා.