අද අලුත් අවුරුද්දක අලුත් දවසක්. ඒ කියලා අලුත් වෙච්ච දෙයක් නම් නෑ. එකම ග්‍රේඩ් එකේ පොත් පත්වත් වෙනස් වෙන්නෙ නෑනෙ කලින් අවුරුදු වල වගේ. මහ රෑ ඇහරන් ඉදලා අපි ඔක්කොම ගෙවල් වල ඉදලා ජන්ගල් කෲස් බැලුවා. බලන ගමන් රෑ දොලහට හැමෝටම විශ් කරා. ඊට පස්සෙ නිදාගෙන ආයෙ පාන්දර නැගිටලා තමා මේ ඉස්කෝලෙ ආවෙ. සුපුරුදු ගේට් ඩියුටිය මායි මෙනුවයි කර කර හිටියේ. පොඩි අයගෙත් ලොකු වෙනසක් නෑ ලොකු අලුත් වීමක් පේන්නෙ නෑ. කොරෝනා කරපු හදියක්. එන එන ටීචටත් විශ් කර කර අපි දෙන්නා ගාතා කියලා ඉවර උනාට පස්සෙ ආවෙ ක්ලාස් එකට. අද නම් උගන්නන්න ලොකු උවමනාවක් නෑ වගේ. අපි දෙන්නා වාඩිවෙන්න යද්දිම මොකාද ඇවිත් කතා කරා.
" මෙනුශ්ක..."
" ..........."
" ප්‍රිෆෙක්ට්ලා ටික එන්න එළියට."
ඒ මොකෝ. මෙනුවට කතා කරත් එයාගෙන් ලොකු රෙස්පොන්ස් එකක් ආවෙ නෑ ඒ පැත්ත බලන් එක ඇරෙන්න. අනිත් එක සිහින අයියා පවා කතා කරේ ටිකක් අන්කම්ෆර්ටබලි වගේ. මායි මෙනුවයි අපෙ ක්ලාස් එකේ හිටපු අනිත් ප්‍රිෆෙක්ට්ලා හතරයි එළියට ආවා.
" දැන් ටීචර්ස් මීටින් එකක් තියෙනවා. ඔයාලට බලාගන්න තියෙන ක්ලාස් වලට යන්න. ඔය දෙන්නා ගේට් ඩියුටි නේ. ම්ම්ම්... යෙතුනි නන්ගි හත වසරට යන්න එෆ් එක ඇති. මෙනුශ්ක දහය වසරට යන්න."
අපිට ක්ලාස් දීලා සිහින අයියා යද්දි අපිත් ඒ පස්සෙන් පහළට ගියා. යද්දි පවා සිහින අයියා ආයෙ පැත්තවත් බැලුවේ නෑ. මන් නොදන්න මොකක්දෝ මන්දා වෙලා. දෙන්නා රණ්ඩුවෙලාද. ගහගන්න වගේ ලුක් එකකින් ඉන්නේ. මෙනුවත් නිකම් මට නෙවේ වගේ ඇටිටියුඩ් එකකින් තමා හිටියේ. මොනා වෙලාද මන්දා. මෙහෙමයි ඉතින් දෙන්නා ඒ කාලෙ ඉදන් උපන් ගෙයි වෛරක්කාරයෝ වගේ හිටියේ. හිටි ගමන් හොදට ඉන්නවා ආයෙ පිච්චෙනවා.
එෆ් එකනේ. අපෙ පරණ ක්ලාස් එක. දැන් මොන යක්ස පොඩි උන් ටිකක් අරක් ගෙනද මන්දා. මෙනුවා මගින් හැරිලා යද්දි මන් හත වසර හෝල් එකට ගියා. උඩම ඒ බී එහෙම ඇත්තෙ දෙවෙනි තට්ටුව හත එෆ් එක. පහළම ලයිබ්‍රි එක. කාලෙකින් මෙහේ ආවේ. මන් පඩිපෙළ නැගලා යද්දි එහෙන් මෙහෙන් ප්‍රිෆෙක්ට්ලා ටික දෙනෙක් හිටියා. ඒත් ඉතින් මුන්ගෙ සද්දෙ. පොඩ්ඩක් එහාට වෙච්ච ගමන් කච කචේ. මේ බැන්නට අපිත් ඔහොම තමා පොඩි කාලෙ. මන් ක්ලාස් එක ගාවට එනවා දැකලා පොඩි උන් ටික කටවල් වහගත්තා. මුන්ට රවන්නම ඕනි බය කරන්න.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
