මන් උදෙන්ම නැගිට්ටෙ අප්පච්චි ගියා කියලා අයියා කෝල් කරාට පස්සෙ මට නින්ද ගියෙ නැති නිසා. මන් කුසියට එද්දිත් කිරිඅම්මා නැගිටලා පොල් ගානවා.
" සුදු දෝණි අද කලින් නැගිට්ටද? මගේ දෝණිට සුබ උපන්දිනයක්!"
" අහ්.. අද දවස.... අහ්හ් තැන්කිව් කිරිඅම්මා මට ඒක ගානක් ගියේ නෑනෙ."
" ඒකනේ මන් මතක් කරේ."
" තැන්කිව් තැන්කිව්. මොකෝ කරන්න යන්නෙ?"
" ඇයි දෝණිට කිරිබත් එපාද?"
" නෑ නෑ ඕනි. කෝ දෙන්න මන් පොල් ගාන්නම්."
මට ඇත්තටම දවස ගැන ගානක් ගියේ නැත්තෙ මේ ටිකේම වෙන සිහිවල හිටිය නිසා. කිරිඅම්මට පොල් ගාලා දීලා මන් උඩට ගියේ ෆෝන් එක ගන්න. ඩේටා ඔන් කරාම ආව නොටිෆි ගොඩෙන් නම් මට හිතුනේ මට විතරයි දවස අමතක වෙලා තියෙන්නෙ කියලා. යක්කු ගස් නගින වෙලාවෙ ඉදලා ආව මැසේජ් තිබ්බා. චනා නම් මගෙ කැත ෆොටෝ එකක් දාලා පොඩි වීඩියෝ එකකුත් එවලා තිබ්බා. හොද වෙලාවට මට විතරක් එව්වෙ නැත්තන් එල්ලිලා මැරෙන්න වෙන්නෙ මට. අයියා ගෙදර එන්න කොහොමත් තව වෙලා යයි. කොහොමත් වසර ගානක පලපුරුද්ද විදිහට කේක් පෙරෝතයෝ ටික කන්නත් කළින් මෙහෙට ගොඩ වැදෙන බව මන් දන්නවා. කිරිඅම්මත් ඒක දන්න නිසාමද කොහෙද තමා කිරිබත් ගොඩක් හදලා තිබ්බෙ. මන් ඒ ටිකත් බලලා දත් මැදන් ශෝටකට ටී ශර්ට් එකක් දාන් පහළට එද්දි කිරිඅම්මා මේසෙ හදලා. මන් ගිහින් කූඩෙ ඇරලා බැලුවේ මොනාද තියෙන්නෙ කියලා. පැණි වළලු හදලා.
" කිරිඅම්මා කොයිවෙලේ පැණි වළලු හැදුවේ?"
" ඊයෙ අප්පච්චිට ගෙනියන්න හැදූවේ දෝණි. කොහෙද ඔයා ඊයෙ හිටියේ නෑනෙ. සුදු දෝණි ගිහින් හොද ඇදුමක් දාන් එන්න."
" ඇයි අනේ?"
" උපන්දිනේ දවසේ හොදට ඉන්නකෝ ළමයෝ."
" මේක හොද නැද්ද?"
" එහෙම නෙවේ අලුත් ඇදුමක් දාන් එන්න."
" කාට බලන්නද කිරිඅම්මා. මේ ගෙදර කවුරුත් නෑනෙ."
" අනේ මන්දා දෝණි. කැමැත්තක්."
" අරයලා එනවා කිව්වද කිරිඅම්මා අද?"
" ඔව් දෝණි. ඔයා ඊයෙ කළින් නිදාගත්තනේ. මට කෝල් එකක් දීලා කිව්වෙ එනවා කියලා."
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
