තියූ අක්කට ගවුමකුත් අරන් ඒකත් මාරු කරන් අපි ආවෙ බීච් එක පැත්තට. අක්කගෙ ඩ්රයිවින් නම් ඉතින් සම්මාන දෙන්න වටිනවා. කොහෙන් ඉගෙනගත්තද මන්දා. තව පොඩ්ඩෙන් ඉස්සර කරන්න ගිහින් ලොරියක හැප්පෙන්නෙ. මොනා උනත් අක්කගෙ එක එක කතා අස්සෙ ඒ බය නම් නැතිවෙලා ගියා. තියූ අක්කි හරි ඩවුන් ටු එර්ත් කෙනෙක්. ඒ නිසා එයා එක්ක ඉන්න එක වැඩිය අමාරු නෑ. අපි බැහලා බීච් එක පැත්තට ඇවිදගෙන යද්දි කට්ටියක් බීච් එකට වෙලා ඉන්නවා දැකලා අපි පොඩ්ඩක් නතර උනේ එයාලා දන්න කියන අය වගේ පෙනුන නිසා.
" අඩෝ... යෙතූ අර බලන්නකෝ. ඒ බන් හෙන හැන්ඩ්සම්නේ."
" ඒකනේ මිහී නන්ගි. මන් හිතුවේ නෑ නෙලීශව ඔෆිස් කිට් වලට වඩා මේ වගේ නෝමල් ඇටයර් එකකට මෙච්චර හැන්ඩ්සම් වෙයි කියලා."
" ඒකනේ තියූ අක්කි මෙයාලත් එක්ක මෙච්චර කල් ඉදලත් මන් මෙයාලව මෙහෙම දැකලා තිබ්බෙ නෑනෙ."
" ඒක තමා යෙතූ මාත් බලන් හිටියා. අරුන් තුන් දෙනාට වගේම ඒක හැම කෙනාටම මාර මැචින් නෙ."
" ඒ යෙතූ අක්කි... අර දැක්කද තෙනූශ අයියා..."
" හ්ම්ම්... එයා හැන්ඩ්සම්."
" අහ් මේ ළමයි. වැරදිලාවත් එයාලා ඉස්සරහ කියන්න එපා ඔයාලා හරි හැන්ඩ්සම් කියලා. ආයෙ බිමට බස්සගන්න ඉනිමන් හොයන්න වෙයි. ඒ නිසා නිකන් කලින් ඔයිට වඩා ලස්සනට හිටියා වගේ සීන් එකක ඉන්න. තේරුනාද?"
" ඔව්..."
අපි බලන් හිටියේ බීච් එකට වෙලා අපි එනකන් බලන් ඉන්න කොල්ලො සෙට් එක දිහා. චෙක් ශර්ට්ස් වලට බේජ් කලර්, සමහර අය නම් ග්රේ කලර් ශෝර්ට්ස් වලට ඩෙක් ශුස් දාලා. ආයෙ ඉතින් අපි මොනා කියන්නද. අපිත් ඉතින් ලොකුකම ඔලුවට අරන් එයාලා ලගට ගියේ වටේ මිනිස්සුත් හිටිය සෙට් එක දිහා බල බල යද්දි.
" නෙලීශ... මේක හොදද?"
" හ්ම්ම්... ලස්සනයි. මොකෝ මෙච්චර වෙලා ගියේ?"
" ට්රැෆික් එකට අහු උනා. ඔයාලා ගොඩක් වෙලාද ඇවිත්?"
" නෑ තියූ දැන් ටිකකට කලින් වගේ ආවෙ?"
" ඒ ලොකූ දැන් නම් මන් ආයෙම කියනවා අපෙ කෙල්ලො ලස්සනයි. මේ බලන්නකෝ..."
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
غير روائي" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-