" හරි තාත්තා... පරිස්සමින් ගිහින් එන්න."
මාත් තාත්තට හිනා උනාම තාත්තා තෙනූශ අයියා දිහාවටත් බැල්මක් දාලා ගියා. මන් දොර වහලා ඒකට හේත්තු උනේ වෙච්ච දේ එක පාර හිතාගන්න බැරුව. හැබැයි තෙනූශ අයියගෙ මූණ දැක්කම මට හිතුනේ එයා මටත් වඩා පුදුම වෙලා ඉන්නවා වගේ. මන් ළගට ගිහින් ඒ කම්මුලකට තට්ටුවක් දැම්මෙ එයා මන් දිහා ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් බලන් ඉද්දි.
" මොකද මේ?"
" තාත්තා මොකක්ද අර කිව්වෙ?"
" අහ්... මට එයාට තාත්තා කියන්න කියලා කිව්වෙ."
" ඒ කියන්නෙ එයා කැමති කියන එකද?"
" ඔව්නේ. ඔයාට සතුටුද?"
එයා මාව තද කරලා බදාගත්තෙ මාත් එයාව බදාගද්දි. මන් හිමින් ඒ පිට අතගාද්දි අයියා මගෙ බද වටේ තිබ්බ එයාගෙ අත් දෙක තව තද කරා. මෙයාට එච්චර සතුටුද ඒකට. එහෙනම් ඒ ඇති.
" එතකොට මොකක්ද අර මලේ කතාව?"
" අහ් ඒක මගෙයි තාත්තගෙයි කතාවක් ඔයාට කියන්නේ නෑ."
තෙනූශ අයියා මාව බදාගෙනම මගෙ මූණට එබිලා රැව්වෙ මට හිනායද්දි. මගෙ නහයට පොඩි තට්ටුවක් දාලා අපි දෙන්නා කෝප්ප මග් ප්ලේට් ටික අරන් කුසියට ආවා.
" මේඝ අයියා එයිද කන්න?"
" මන් කතාකරානෙ අපි උඩට එද්දි. ඌ බෑ කිව්වා. නන්ගි එයිද දැන්?"
" එයිනේ. මොකක්ද ෆන්ශන් එකක් තියෙනවා කිව්වා. චනා ඉන්න නිසා අවුලක් නෑ. නිලක්ශ මොකෝ?"
" කෝල් කරද්දිත් කැම්පස් එකේ. මොනා කරනවද කියලා ඌම තමා දන්නෙ."
" අයියා... ඔයාගෙ හීනෙ මොකක්ද?"
මන් අහපු එකත් එක්ක අයියා ට්‍රේ එක අයිලන්ඩ් එක උඩින් තියලා මන් දිහා බැලුවා. එයාගෙ ඇස් දෙක දිළිසුනෙ මන් අහපු එකත් එක්ක කියලා තේරුම් ගන්න මට වැඩි වෙලාවක් ගියේ නෑ. එයා මාත් එක්කම අයිලන්ඩ් එකට හේත්තු උනා.
" ම්... මන් කැමැත්තෙන් හිටියා එන්වයර්මන්ටල් ආකිටෙක් කෙනෙක් වෙන්න."
" අහ්..."
එයාගෙ මූණ පිරුණ හිනාවකින් සැරසිලා තිබ්බා. අම්මා ආකිටෙක් කෙනෙක්. අයියත් කැමැත්තෙන් ඉදලා තියෙන්නෙ ඒ සයිඩ් එකටමයි.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
