" අපි කොහොම යන්නෙ අයියා?"
" ම්ම් බයික් ටිකත් තියෙනවා යනවනම් හැබැයි. දිනාල්ගෙ සිහිනගෙ මගෙ සොනාගෙ චනාක්‍යගෙයි චනා මල්ලිගෙ එකත් තියෙනවනෙ. ශේප් පාරක් දාගන්න පුලුවන් වෙයි."
" අවුලක් නෑ අයියා මන් බයික් එක ගෙන්නගත්තා."
" අහ් එහෙනම් අවුලක් නෑනෙ තෙනූශ. බයික් වලම යමු."
මේ ඔක්කොම බයික් වල ඇවිත් තියෙන්නෙ. මිහීයි දිනාල් අයියයි, සිහින අයියයි මෙනුවයි එකට යද්දි මට අයියා එක්ක යන්න පුලුවන්. තෙනූශ අයියා බයික් එක ගෙන්නගෙන නිසා නිලක්ශට යන්න පුලුවන් එයා එක්ක. අපෙ චනාත් එයාගෙ මහා බයික් හීනෙ ඉටු කරගත්ත නිසා නෙතූට එයා එක්ක යන්න පුලුවන්.
" මොකෝ කියන්නෙ ලොකු චනා මන් එක්ක යමුද? මුන් ඔක්කොම කපල් දාලා යන්නෙ අපි විතරක් ඇයි තනියම."
" ඇත්ත බම් සොනා අයියා. ඔයාගෙ එකේ යනවද මගේ එක ගමුද?"
" උබේ එකේ යමු බන්."
චනාක්‍ය අයියගේ බයික් එක සොනාල් අයියා අරන් ඒ දෙන්නා ඒකෙ එයි එහෙනම්.
" මේක ගන්න යෙතුනි."
" අහ් තෑන්ක්ස්."
" මටත් අමතක උනානෙ දෝණියො හෙල්මට් එකක්."
" මොනා උනත් මගෙ මේ ඔලුව රැකගන්න ඕනි අයියා. කොච්චර වටින මොළයක්ද මේ?"
" ඔව් ඔව් කුණු ගොඩින් අහුලගන්න පුලුවන්. කෝ කෝ යමු අපි."
තෙනූශ අයියා දුන්න හෙල්මට් එකත් අරන් මන් අයියට පාරක් අතට ගහලා බයික් එකට නැග්ගා. අපි ඔක්කොම රාවණා ඇල්ල ගාවට එද්දි පාරෙ මිනිස්සු කට කනේ තියන් හිටියේ පාරෙ යන විදිහ ගැන වෙන්න ඇතිනේ. ලොකුවට මුකුත් උනේ නෑ. මගෙන් ගුටි කකා අයියා සොනාල් අයියා එක්ක රේස් එකක් ගියා. බයික් එක නවත්තපු වෙලාවෙ මන් බැහලා අයියට ආයෙ හයියෙන්ම අතට ගහද්දි අයියා හිනාවෙනවා. මන් බෑග් එකත් උස්සන් මිහී ගාවට ආවෙ අයියට රවලා.
" උඩට යමුද ටිකක්?"
" පුලුවන්ද බන්?"
" සුදු අයියා දන්නවා ඇති බන්."
" උබලම අහගනින් මට බෑ."
" අපෝ උබල පොඩි උන් වගේ. හිටහන් මන් අහන්නම්. සුදු අයියෝ..."
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romantik" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
