කණාමැදිරි එළි

CHAPTER 85

මන් මගේ ජීවිතේ ලබාගත්ත ලොකුම අත්දැකීම් ටික ගත්තේ රත්නපුරේ ජීවත් උන කාලෙ. හොස්පිට්ල් එකට එන මිනිස්සු, එයාලගෙ ජීවිත ගැන දැනගත්ත දේවල් එක්ක ලැබුන අත්දැකීම් ගොඩයි. මිනිස්සු දුප්පත් පෝසත් බේදයක් නැතිව හොස්පිට්ල් එකකට එන්නෙ ජීවිතයක් බේරගන්න තියෙන උවමනාවට. ඒ වෙනුවෙන් මිනිස්සුන්ට කරන්න පුලුවන් දේවල් ගොඩයි. ඇක්සිඩන්ට් එකක් උන වෙලාවට අඩාගෙන එන මිනිස්සු, තුවාල වීගෙන එන මිනිස්සු, ජීවිතේ මොනා කරත් බේරගන්න බැරි මිනිස්සු ගොඩයි.

තෙනූශ අයියා මාසෙකට වතාවක්වත් අනිවාරෙන් මාව බලන්න ආවෙ සුදු අයියත් නෙතූ එකක් හිටිගමන් බලන්න එද්දි. මාත් එයාලව බලලා එන්න ගියා පොඩි පොඩි නිවාඩු අහු උන කාලෙට. අප්පච්චි රිටයර් වෙලා වෙල්ලස්සෙ ලෙක්චර් පෝස්ට් එක භාරගත්ත නිසා එයා දැන් බිසි. අම්මිගෙ හීනයක් ඒ අප්පච්චි ඉශ්ඨ කරන්නෙ.

මන් තෙනූශ අයියා එක්ක ගත කරන ජීවිතේට මන් මාර විදිහට ආදරෙයි. ඒක මට මෙහෙමයි කියලා විස්තර කරන්න අමාරුයි. එයා මාව බලාගන්න විදිහ නිකන් සුදු අයියා මාව බලාගත්තා වගේ. වෙලාවකට ඊටත් වඩාද කියලා හිතෙනවා.

ලොකු ඇක්සිඩන්ට් එකක් වෙලා මන් සර්ජන්ලා එක්ක පැය ගාණක් තියටර් එකට හිරවෙද්දි තෙනූශ අයියා මට කෝල් අරන්. නර්ස් කෙනෙක් බැරිම තැන ඒක ආන්සර් කරලා මන් ඇක්සිඩන්ට් එකක් නිසා තියටර් එකේ ඉන්නවා කියලා. මන් රෑ දොළහත් පහු වෙලා සර්ජන්ලා එක්කම තියටර් එකෙන් එළියට එද්දි තෙනූශ අයියා එළියේ. එයා බය වෙලා ඇක්සිඩන්ට් එක නිසා මාත් බය වෙයි කියලා. ඇත්ත මන් බය උනා. මොකද සමහර අයගෙ ඔලු වලින් ලේ ගල ගල තිබ්බෙ. ජීවිතේ වෙන සමහර දේවල් කොච්චර කල් ගියත් අමතක කරන්න බෑ වගේ මටත් ඒක කරන්න බැරි උනා. ඒත් ඉතින් ඒක පිටින් දාලා මට හැමදාම පස්සට යන්න එපා කියලා එයාමයි මට කියලා තිබ්බෙ. ඒ නිසාමයි මන් පැය ගානක් ලෙඩ්ඩු දහයකටත් වඩා ලොකු ගානක සර්ජරි වලට අපේ සර්ජන් එක්ක හිටියේ. අයියා උදේ ගියාට පස්සෙ නම් ඉතින් හොස්පිට්ල් එකේ ස්ටාෆ් එක එයාට හොදම බෝයිෆ්‍රෙන්ඩ්ට හිමි සම්මානෙත් දීලා ඉවරයි.

ම්ම්... අයියා එක්ක මට ලේසියකට තරහ වෙන්න බෑ. ඒ කියලා පොඩි පොඩි රණ්ඩු තිබ්බෙ නෑ කියන්න බෑ ඉතින්. විශේශයෙන් මගේ කෑම සමබන්දයෙන් හා මගෙ එලබ සිටි සිහිය සම්බන්දයෙන්. හිටි ගමන් ගෑස් කියලා කිව්ව ගමන් බනිනවා. හැබැයි ඉතින් එයාම ඇවිත් කවලා යනවා මන් වැඩක හිටියොත්. රත්නපුරේ ගියාට පස්සෙ නම් එයාට ෆ්‍රී උන ගමන් කෝල් එකක් දාලා අහනවා කෑවද කියලා. එතකොට තමා ඉතින් මටත් කෑම මතක් වෙන්නෙ.