" යෙතුනි ගෙදර යන්නෙ නැද්ද?"
" අහ්.. තව ටිකයි. එතකොට ඉවරයි."
" ගොඩක් හවස් වෙලා දැන්."
" කමක් නෑ මේක අද ඉවර කරන්න ඕනි."
" කමක් නෑ කියන්නෙ. මොකක්ද ඔය කරන්නෙ?"
" ක්ලබ් එකේ පොඩි වැඩක්."
" ගෙදර ගිහින් කරන්න බැරිද?"
" පුලුවන්."
" එහෙනම්?"
" මට මේවා ගෙදර අරන් යන්න බෑනෙ. ඉස්කෝලෙ තියලා යන්න ඕනි."
මන් තෙනූශ අයියට ළමයින්ගේ නම් තිබ්බ ලොකු ෆයිල් වගයක් පෙන්නුවා. මන් කර කර හිටියේ ළමයින්ගේ අවසර පත්‍ර ටික හදන ගමන් තරග වලට යන්න. මේවා ගෙදර උස්සන් යන්න බෑ. මේ දවස් වල සතියට දවස් දෙකක් ප්‍රැක්ටිස් සෙශන්ස් දාපු නිසා අදත් අදීල්ලා ඉස්කෝලෙ. මන් හිටියේ පැය බාගෙන් වගේ මේ වැඩේ ඉවර කරන්න. දැනටමත් හතර හමාර පහුවෙලා. උදේ එක්සයිට් වෙච්ච පාර මාව නිකන් පොළොවේ ගැහුවා වගේ. අදීල් නම් දැනගත්ත ගමන් කරේ පොඩි එකා වගේ ඇවිත් මගෙ ගවුමේ එල්ලුන එක.
" උදව්වක් ඕනිද?"
" අහ්?"
" මොනාද කරන්න ඕනි."
" ම්.. පුලුවන් නම් මන් කියන නම මේ ලිස්ට් එකෙන් හොයලා දෙනවද?"
" කෝ දෙන්න."
මන් අයියට ලොකු ලිස්ට් එකක් දීලා නම් කියන්න පටන් ගත්තා. ඒකෙන් වැඩේ ඉක්මනට කරගන්න පුලුවන් උන නිසා අපි දෙන්නා බස් එකට ආවා.
" අයියා අද ඇයි ඉස්කෝලෙ?"
" ප්‍රැක්ටිස් තිබ්බා."
" අහ්... හරි."
" ම්ම්.. මේක ගන්න."
" ඒ... ඒත් ඇයි?"
" මන් චනාර්ගට දුන්නා අනිත් එක. ඒ වගේම කන්ග්‍රෑට්ස් හෙඩ් ගර්ල් පෝස්ට් එකට."
" තැන්කිව්. ඒත් මේක."
" දැන් ඉතින් මේක ඔයාලගෙ තමා."
අයියා මට ප්‍රිෆෙක්ට් රූම් එකේ යතුර දික් කරා. මම හිටියේ ගන්නවද නැද්ද කියලා හිතාගන්න බැරුව.
" ඔයාව විශ්වාස කරන්න යෙතුනි. ඕක කරන්න පුලුවන් ඔයාට."
" හ්ම්... තෑන්ක්ස්."
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
