" මට කියන්න දැන් ජාලියගෙ ප්‍රශ්නේ මොකක්ද?"
" එහෙම එකක් නෑ යෙතු."
" එන්න එපා හරිද මාව තම්බන්න. කියනවකෝ මොකද උනේ?"
මායි මෙනුවයි හිටියේ ක්ලාස් එකේ. ප්‍රැක්ටිස් ඉවර වෙලා ඇවිල්ලා අපි හිටියේ මිහීලා කන්න එනකන්.
" දැන් ඇයි උබට ඒක?"
" ඇයි මන් දැනගන්න හොඳ නැද්ද?"
" නෑ නෑ. මෙහෙම එක සැරේට අහන්නෙ. කළින් වතාවෙ ඇහුවේ නෑනෙ."
" ඒ කළින් වතාවෙ නේ. දැන් මට දැනගන්න ඕනි."
" ඇයි සිහින අයියා ඔයාගෙන් ඇහුවද?"
" ඔව් ඔව්. එයා මගෙන් ඇහුවා. මන් කිව්වා ඔයාගෙන්ම අහගන්න කියලා. ඒ උනාට මටත් දැනගන්න ඕනි ඒක ගැන."
" මන් හිතුවා. එයාට මොකටද ඒක?"
" ඒක මන් දන්නේ නෑ. මොකක්ද ජාලියගෙ සීන් එක."
" ඒ පොර මගෙන් ආස්ක් අවුට් කරා." හෙන ඩෝන්ට් කෙයා ටයිප් එකෙන් මෙනුවා කිව්වා.
" මොකක්???"
" ඔව්."
" කවදද?"
" ළමා දිනේට ටික කාලෙකට කළින්."
" එතකොට සිහින අයියලා ගැහුවෙ???"
" ඒක මන් දන්නෙත් නෑ. එතන වෙන මොකක් හරි එකක් වෙලා තියෙනවා."
" එතකොට දැන් තත්වෙ?"
" මන් බෑ කිව්ව නිසා ටිකක් වාත වෙන්න එනවා."
" ඒකද මේ වෙලාවකට මේ වටේ කැරකෙන්නෙ."
" වෙන්න ඇති. චනාට එහෙම කියන්නෙ නෑ. මූ ඊටපස්සෙ නැට්ට පාගගනී."
" මන් කළින් දැනන් හිටියා නම් මන් ඕකට තඩි බාන්නෙ ඉස්සෙල්ලාම."
" හරි හරි දැන් ඇති. සිහින අයියා ආවොත් මන් ඒක එයා එක්ක බලාගන්නම්."
" හාකො. කෝ බන් මුන්? බඩගිනී."
" එයි එයි. ඉන්නවා ඔහොම."
" මේ නිලක්ශ ඉන්නවද අයියටම් එකකට?"
" හ්ම්ම්.."
" මොකක්ද?"
" සින්දුවක්."
" තෙනූශ අයියත් ඉන්නවා කිව්වා."
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
