මන් බෑග් එකටත් ඇදුම් දෙක තුනක් දාන් නිල් ඩෙනිමට රතු ඕවර්සයිස් ටී එකක් දාගත්තා. සුදු ඩෙක් දෙකත් දාන් මන් කොන්ඩෙ පීරද්දි අයියා කතා කරා.
" හෙලෝ අයියා."
" සුදු දෝණි අප්පච්චි ගියාද?"
" අහ් ඔව්. දැන් ටික වෙලාවක් වෙනවා."
" මට ඔයාව එක්ක යන්න එන්න වෙන්නෙ නෑ දෝණි. තෙනූශ එක්ක එන්න හොදද?"
" එහෙමත් එකක්ද. හාකො ඒනම්. එතකොට අනිත් අය?"
" එයාලටත් මන් එන්න කියලා ලොකේශන් දැම්මා. ඒ නිසා අවුලක් නෑ."
" හරි. බායි."
" පරිස්සමින් එන්න."
මන් කොන්ඩෙට පෝනියෙක් දාන් බෑග් එක අරන් කාමරෙන් එළියට යන්න යද්දි මතක් වෙච්ච එකත් එක්ක ආයෙ කාමරේට ආවා. මන් ඩ්‍රෝවර් එක ඇරලා තිබ්බ පොඩි බොක්ස් එක ගත්තා. ඇතුලෙ තිබ්බ ඇන්ක්ලට් දෙකෙන් ඩබල් චේන් තියෙන එක අරන් වම් කකුලට සපත්තුව ගලවලා දාගත්තා. ඒක දුන්නෙත් තෙනූශ අයියම තමා මේ අවුරුද්දේ උපන්දිනේට. එයා නම් ආවෙ නෑ. සිහින අයියා අතෙ මට දෙන්න කියලා තිබ්බා. එයාට මොකක් හරි අමුතු කැමැත්තක් තියෙනවද කොහෙද ඇන්ක්ලට් වලට.
මන් ඒකත් දාන් පහළට ඇවිත් කිරිඅම්මටත් වැදලා ගේට් එක ඇරන් එළියට ආවා. තෙනූශ අයියගෙ බයික් එක එනකන් ටික වෙලාවක් හිටියත් ඒක ආවෙ නෑ. මන් අයියට කෝල් එකක් ගන්න යද්දි කා එකක් ඇවිත් මන් ඉස්සරහ නතර කරා. එක පාරටම කලු අවුඩි කාර් එකක් ඇවිත් මන් ඉස්සරහ නතරකරාම පොඩ්ඩක් බය හිතුනත් කා එකෙන් ආපු කෙනාව දැක්කම ඒක නැතිවෙලා ගියා. තෙනූශ අයියා කා එකෙන් බැහලා මන් ඉන්න තැනට ආවා. එයා නිල් ඩෙනිම් එකට කලු ටී ශර්ට් එකට උඩින් සුදු ශර්ට් එකක් ඇදලා සුදු ඩෙක් ශූස් දෙකක් දාන් හිටියා. වැවිලා තියෙන කොන්ඩ ගස් මූණට පවා වැටෙනවා. දාන් හිටිය සිලවර් චේන් එක ටී එකට උඩින් වැටිලා තිබ්බා.
" ගුඩ් මෝනින් යෙතුනි."
" ගුඩ් මෝනින් අයියා."
" එන්න යමු."
" මොකක්?"
" ඔව් යමු."
මන් අයියා දිහා ඇස් දෙකත් ලොකු කරන් බලන් හිටියේ එයා මොකක්ද කරන්න යන්නෙ කියලා හිතාගන්න බැරුව. එයා දන්නව... එයා දන්නවා ඒක. එහෙම වෙලත් ඇයි මෙහෙම. එයා මන් දිහා බලන් හිටිය විදිහෙත් තිබ්බා එයා ඒක දන්නවා කියලා. එහෙනම් ඇයි?
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
