" මාත් අන්කල්ට තාත්තා කියලා කතාකරන්නද?"
මන් අහපු එකත් එක්ක අන්කල් මන් දිහා ඇස් දෙක ලොකු කරන් බලන් හිටියා. මන් හිටියේ ලෝක දෙකක් අස්සෙ හිර වෙලා වගේ. අන්කල් මොනා කියයිද. එයාට අවුල් යයිද මාව ආයෙ ආයෙ දකිද්දි. හැමෝම කියනවා මන් අම්මි වගේ කියලා. දැන් අම්මත් කිව්වෙ ඒකමයි. එහෙම නම් මාව දකිද්දි අන්කල්ට අම්මිව මතක් වෙනවනම් මන් ඉන්න එකම එයාට දුකක් නේද. අන්කල් ලොකු හුස්මක් පහළ දාලා කා එකට හේත්තු උනා. අන්කල්ගෙ ඇස් දෙක පියවිල අත් දෙක පපුව හරහා බැදිලා තිබ්බෙ ඇයි කියලා මට හිතාගන්න බෑ.
" ශාරධා දුව එක්ක කතා කරලා වගේ."
" හ්ම්... ඔව් අන්කල්."
" ඉතින් දුවට මොකද හිතෙන්නෙ?"
මන් අන්කල් දිහා නොතේරුන විදිහට බැලුවෙ ඇත්තටම අන්කල් අහන්නෙ මොකක් ගැනද කියලා කිසිම අදහසක් මට නැතිවෙද්දි.
" මන් අහන්නෙ මගෙ පවුල් ජීවිතේටත් වඩා මගෙ ආදරේ ගැන."
මන් අන්කල්ගෙ ඇරුනු ඇස් දෙක දිහා බැලුවෙ ඒවා ඕනිවටත් වඩා අයියගෙ ඇස් වගේ මට පේද්දි. හැබැයි අයියගේ ඇස් කියවනවා වගේ මට ඒ ඇස් කියවන්න බෑ.
" අන්කල් කරේ ආදරේ කරපු එක. ඒකෙන් කාටවත් හානියක් උනේ නැත්තන් මන් ඒකෙ වැරැද්දක් දකින්නෙ නෑ. මොකද මගෙ අම්මා, අප්පච්චි කාටවත් කරදරයක් උනේ නෑනෙ. හැබැයි..."
" හැබැයි ඒකෙන් උනේ මටම හානි උන එකනේ."
අන්කල් මන් දිහාට කළකිරුණු හිනාවක් එව්වා. මෙයාලා ඔක්කොම මෙයාලගෙ වැරදි ගැන තේරුම් අරන් තියෙද්දිත් ඇයි මෙහෙම ඉන්නේ කියන එක ගැන මට තියෙන්නෙ කුතුහලයක් විතරයි.
" හහ්... මේවා කවදා කොහොම වෙයිද කියලා ගලේ කොටලා තිබ්බනම් දුව මන් කවදාවත් තිසෙලිට ආදරේ කරන්නෙ නැතිවෙයි."
අන්කල් කියපු එකත් එක්ක මාව ගැස්සුනා කියලා මටත් ඕනිවටත් වඩා තේරුනා. අන්කල්ගෙ මූණෙ හිනාවක් ඇදිල ගියේ ආයෙමත් ඒ මූණ වැහි කඩකින් වැහිලා යද්දි.
" දුවගෙ අම්මා හරි ලස්සන ගෑණු කෙනෙක් දුව. මන් එහෙම හිතන පතන කෙනෙක් දැකලම නැති තරම්. හැම කෙනා ගැනම හොයලා බලන, තමන්ටත් කළින් අනුන් ගැන හිතන කෙනෙක් ඒ. එහෙම මිනිස්සු හරි අඩුයි දුව. ඒ වගේමයි තිසෙලිගෙ ආදරෙත්. එතන කිසිම අඩුවක් තිබ්බෙ නෑ. නිරෝධ කියන්නෙ තිසෙලිගෙ ජීවිතේ. නිරෝධත් එහෙමයි. මාත් එක්ක එකටම හිටිය නිරෝධ කියන්නෙත් මහ අමුතු විදිහට ආදරේ කරන්න දන්න මනුස්සයෙක්. තිසෙලි වගේ කෙනෙක්ට හැමවෙලේම ගැලපුනේ නිරෝධ වගේ ජීවිතේ ගැන හිතන්න පුලුවන් උන කෙනෙක්ව. හැබැයි දුව දන්නවද අපේ මේ හිත වැඩ කරන විදිහ ගැන කාටවත් මෙහෙමයි කියලා විස්තර කරන්න බෑ. මගෙ හිතත් තිසෙලි ගාව නතර උනේ එහෙම."

YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romansa" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-