" හොද රයිස් එකක් අරන් වරෙන්."
" නිලක්ශටත් රයිස් ශේප්නේ?"
" ඔව් ඔව්. හොද තැනකින් අරන් එන්න. නැත්තන් බඩේ අමාරුවක් හැදිලා නතරවෙන්නෙ."
" හරි හරි අනේ. සේමින්දි ඔයාටත් එහෙම හොදයිනේ?"
" ඔව් අක්කි. ඔයාලා කැළණිද යන්නෙ?"
" ඔව් සේමින්දි."
" අනේ අක්කි එහෙනම් මට උදව්වක් කරනවද?"
" මොකක්ද නංගෝ?"
" පඩුරක් ගැටගහලා එන්න පුලුවන්ද අම්මා වෙනුවෙන්. ඉන්න මන් අරන් එන්නම්."
සෝෆා එකේ වාඩිවෙලා හිටිය සේමින්දි නැගිටලා යන්න යද්දි මන් අල්ලගත්තා.
" ඔහොම ඉන්න. මන් පඩුරක් දාන්නම්."
" ඒත් අක්කි."
" කාගෙහරි අම්මා කෙනෙක්නේ සේමින්දි. මන් දාන්නම්. ඔයා මට ඒකට උදව්වක් කරන්න."
" මොකක්ද අක්කි?"
" මන් එනකන් මෙන්න මේ දෙන්නට තේ හදලා දීලා චනා එක්ක රණ්ඩු නොකර ඉන්න."
" හ්ම්... හා."
සේමින්දි බිම බලාගෙනම කියද්දි ටීවි ස්ටෑන්ඩ් එක ගාව හිටිය චනා මට රැව්වා. අනේ උබෙ රැවිලි ගෙරවිලි වලට අපි බය නෑ ඕයි.
" එහෙනම් මන් ගිහින් එන්නම්."
මන් නන්ගිගෙ ඔලුවටත් තට්ටුවක් දාලා එළියට ආවෙ ඔරලෝසුවෙ වෙලාව හතරට ලන් වෙලා තියෙද්දි. මන් ඇදන් හිටිය දිග සුදු අත් දිග ගවුම අතින් අල්ලන් පොඩි බෑග් එකකුත් අරන් පාකින් එකට ආවෙ මට කලින් තෙනූශ අයියා පහළට ආපු නිසා. මන් ඉස්සරහට යද්දි දැක්කෙ එයාගෙ බයික් එකට හේත්තු වෙලා මන් එන දිහා බලන් ඉන්න තෙනූශ අයියව. මට මතක් උනේ එයා එක්ක කලින් පන්සල් ගියපු දවස. එදා වගේම එයා බේජ් කලර් ට්‍රවුසර් එකකට සුදු අත් දිග ශර්ට් එකක් ඇදලා. එයාගෙ ටිකක් දික් වෙලා තියෙන කොන්ඩේ කෑලි මූණට වැටිලා ඇසුත් සයිඩ් එකෙන් වැහිලා. නෙතූ මෙහෙම තෙනූශ අයියව දැක්ක නම් ඇත්තමයි ඇනිමි එකක් කියලා උස්සන් යනවා. මන් හිනාවෙලා ලගට යද්දි එයත් මට හිනා උනා.
" යමුද?"
" ඔහොම පොඩ්ඩක් ඉන්න."
මන් අර මූණට වැටිලා තිබ්බ කොන්ඩ කෑලි ටික දෙපැත්තට කරේ එයා මන් දිහා බලාගෙන ඉද්දිමයි.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
