" මගෙ කෙල්ලට ඇස් වහක් නම් වදින්න එපා."
" ඒකනේ කිරිඅම්මා. අද මාර ලස්සනයි යෙතු ඔයා."
" ඇත්ත බන්. අයියා උබව උස්සන් යයිද කියන්නත් බෑ දැක්ක ගමන්."
" අක්කිට මේ කලර් එක මාර මැචින් අක්කි."
" ඇත්ත අක්කා. මේ කලර් එකත් හරිම චාම්."
කිරිඅම්මා අම්මා වෙනුවට නළලට ලාවට වැටෙන විදිහට ආභරණ ටික දාලා ඉරයි හදයි තිබ්බ දෙක දෙපැත්තෙන් ගැහුවේ කදුලුත් පුරවන්. අගස්ති මාල හතත් එයාගෙ අතින්ම වැටෙද්දි මට අම්මව මතක් වෙද්දි කදුලු ආවෙ මටත් කන්ට්රෝල් නැතිවෙද්දි. මිහියි නෙතුයි එයාලගෙ චූටි බන්ඩි ගෙඩි දෙකත් උස්සන් බේබි පින්ක් සාරි දෙකක් ඇදලා මගෙයි කිරිඅම්මගෙයි කදුලු පිහිනවා. අයාන්යයි සේමින්දියි ලයිට් පර්පල් සාරි දෙකක් ඇදලා ඩේසි ඩේලියා රෝස දාපු පොඩි බොකේ දෙකක් අරන් ඉද්දි මගෙ අතෙත් ඊට වඩා ලොකු තනි සුදු මල් වලින් ඩෙකෝ කරපු බොකේ එකක් තිබ්බා. කන්නාඩියෙන් මාවම දකිද්දි මට දැනුන දේ මට විස්තර කරන්න අමාරුයි.
පර්ල් වයිට් මොඩර්න් කැන්ඩියන් සාරි එකට ඊටම හරියන්න දාපු ලයිට් මේකප් එකක් එක්ක අගස්ති මාල තැල්ල හිස් පළදනා නළට තැලි දාලා අතේ ලොකු මල් බොකේ එකක් එක්ක ඉන්න මාව දකිද්දි මට හිතුනේ කියාගන්න බැරි සතුටක්. මාස ගාණක මහන්සියට පස්සෙ අද මම මටම සතුටු හිතෙන විදිහෙ මනමාලියක්. වෙන කාගෙවත් නෙවේ තෙනූශ අයියගෙ මනමාලි. ඉතින් මන් කොහොමද ඒක මෙහෙමයි කියලා විස්තර කරන්නෙ. තියූ අක්කගෙ පැය ගාණක මහන්සිය සැලුන් එකෙ අයගෙ මහන්සිය ඒ ඔක්කොමත් එක්ක මන් ලස්සන මනමාලියක් වෙලා මන් දිහාම බලන් හිටියා. මන් දන්නවා දොරෙන් එහාපැත්තෙ එයාලා බලන් ඉන්නවා මන් එනකන්.
මන් දන්නෙ නෑ එයා මොන වගේ ඉන්නවද කියලා. ඒ වගේම අප්පච්චි අයියා අනිත් අය ඔක්කොම මේ දොරෙන් එහා බලන් ඉන්නවා හෝල් එක ඇතුළෙ. ඊයේ රෑ හරි නින්දක්වත් මට ලැබුනේ නෑ මගෙ හිතේ තියෙන එක්සයිට් එකත් එක්ක. මුලු රෑම මිහියි නෙතුයි එක්ක කියව කියව හිටියේ ඒ දෙන්නා මට කළින් මේක විදලා තියෙන දෙන්නෙක් නිසා. කිරිඅම්මා මගෙ අතින් අල්ලගත්තෙ අයාන්යා දොර අරිද්දි. මන් කිරිඅම්මා එක්කම එළියට ආවෙ අයියා එක්ක අප්පච්චි මන් දිහා බලන් ඉද්දි. ඒ දෙන්නා මාව දැකපු ගමන් හරි ලස්සනට හිනා උනේ මගෙත් හිතේ තියෙන බය ටිකින් ටික අඩුවෙද්දි. ඒ උනත් මේ පපුව රේස් දුවන එක අඩුවෙන්නෙ නැති එක ගැන නම් මට තරහයි. රෝයල් බ්ලූ ෆුල් සූට් දෙකක් ඇදලා ඒ දෙන්නා මන් දිහා බලන් හිටියා.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Non-Fiction" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-