මට දැනුනේ මගෙ ඇග උඩ තිබ්බ ලොකු බරක් එක්කම ඔලුවෙන් ආපු ලොකු කැක්කුමක්. මන් හිමීට ඔලුව උස්සද්දි දැක්කෙ මගෙ ඇග උඩින් කකුල දාන් ඉන්න මිහීවයි අතෙන් මාව තද කරලා බදන් ඉන්න නෙතූව. මොකද උනේ අප්පා. ඔලුව පැලෙන්න වගේ රිදෙනවා. මන් මිහීගෙ කකුල එහාට කරද්දි එයාටත් ඇහැරුනේ නෙතුගෙ අත් ආයෙත් මගෙ වටේ තද වෙද්දි. මන් ආයෙ බෝම අමාරුවෙන් ඒක එහාට කරද්දි එයත් හිමීට ඇහරුනා.
" ම්.. මොකෝ උනේ බන්? ඔලුව රිදෙනවනේ.."
" මාත් මේ ඒක තමා කල්පනා කරේ."
මන් නෙතූ එක්ක බිමට බහිද්දි දැක්කෙ බිම මෙට්ටෙට දාලා තිබ්බ ශීට් එකත් කොහෙටවත් දාලා නිදාගෙන හිටිය චනාවයි මෙනුවවයි නිලක්ශවයි. අපි දෙන්නට හිනා යද්දි මිහීත් ඇදෙම බඩගාලා අපි ගාවට ඇවිත් හිනා උනේ එයාලා හිටපු විදියට. මෙනුවගෙ ඔලුව බදාගෙන නිලක්ශ මැද ඉද්දි චනා මෙනුවගෙ බඩ උඩ ඔලුව තියන් හිටියා. මෙනුවගෙ කකුල් දෙක මෙට්ටෙනුත් එළියේ. ශීට් ටික බිම. අපෙ හිනා සද්දෙට මෙනුවා හිමින් ඇස් ඇරලා ටික වෙලාවක් ඉදලා එකපාරට හිටිය විදිහ මතක් උනා වගේ අරුන් දෙන්නවත් තල්ලු කරන් නැගිටිද්දි ඒ දෙන්නම මෙට්ටෙන් බිම.
" අඩෝ බලු වැඩ කරන්න එපා මෙනුවෝ. බලහන් පස්සත් ඇනුනා. කොන්ද ලෙෆ්ට් වගේ."
" මොකද උනේ. ඇයි අපි බිම."
" අහ්හ්... මගෙ ඔලුව. මොකද උනේ යෙතූ?"
" මේන් නැගිටලා බේබද්දෝ ටික. කොහොමද දැන් සනීපද කුමාරයෝ?"
මෙනුවා ඔලුව අල්ලන් ඉද්දි ඇරලා දාපු දොර ලග හිටියේ සිහින අයියා එහාපැත්තෙන් දිනාල් අයියත් අපි දිහා අමුවෙන් කනවද බැදලා කනවද සීන් එකේ බලන් හිටියා.
" මොන කුමාරයොද සිහින අයියා. නැගිට්ටවනකො මාව."
" පුලුවන් විදිහකට නැගිටිනවා ශානු. ඇයි අර කව්ද කුමාරියක් ඉන්නවා කිව්වෙ."
" මොන කුමාරිද?"
මෙනුවා අපි දිහා ශොක් වෙලා වගෙ බිම මණ්ඩි ගහන් බලා හිටියා. අපි දන්නෙත් නෑ බන්. අපිත් ලාවට ඔලුව වැනුවා.
" අහ් සසී ගුඩ් මෝනින්. ඊයෙ කොහොමද?" දිනාල් අයියා කැත හිනාවක් දාන් ඇහුවා.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romansa" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
