" චනා.... චනා... මෙනුවෝ... මල්ලී... මල්ලී.. නැගිටින්න... අටත් පහුවෙලා... නැගිටිනවා..."
මන් චනායි මෙනුවයි මල්ලියි නිදාගෙන හිටිය කාමරේ දොරට ගගහා හිටියේ. ඊයෙ රෑ ඔක්කොමත් එක්ක කයිය ගගහා ඉදලා දොළහත් පහුවෙලා නිදියද්දි.
එයාලට කතා කරලා මන් පහළට ආවෙ. ගිෆ්ට් වගයක් පැක් කරන්න තිබ්බ නිසා. ළමා නිවාසෙ ළමයින්ට ඕනි කරන පොත් පැන්සල් වගේ ඒවා ටිකක් තමා ඒකේ තිබ්බෙ.
" යෝ... චූටියෝ අයින් වෙන්න. මිහී මෙන්න මෙයාව ගන්න."
" කො කෝ ගීතක බබා මෙහෙ එන්න ඕක තියන්න. ඉරෙයි ඕක."
පොඩි එකා සෙලෝපේන් කොළ වගයක් අතේ තියාගෙන ඒක දෙපැත්තට අදිනවා. හිටගෙන හිටියෙත් රැපින් පේපර් වගයක් උඩ. ඕවා ඉරුනම ව්‍රැප් කරන්න ආයෙ කොළ හොයන්න වෙනවා.
" කෝ ළමයි කාල ඉමු. අර ළමයි නැගිට්ටෙ නැද්ද තව?"
" නෑ පුංචි. එයි තව ටික්කින්. කෝ අයියලා?"
" ආ එයාල ආවා කන්න. ඔයාලත් එන්න."
තිබ්බ අවසාන ටිකත් ඉවර කරලා චනාලවත් කොහොමහරි නැගිට්ටවගෙන අපි කන්න ආවා.
" අපි ඔක්කොම වෑන් එකේ යන් නේ ළමයි. අයියලා බයික් එකේ එයිනේ."
" ඔව් අප්පච්චි මන් දෝණි එක්ක එන්නම්. චනාල එහෙම අප්පච්චිලා එක්ක එන්න."
" හරි අයියා."
" අදත් අර පුතාල එනවා කිව්වද පුතා?"
" ඔව් අප්පච්චි. අද නම් සොනාලුත් එයි."
" ආ... කාලෙකින් දැක්කෙ නෑ කොල්ලව. එහෙනම් ලෑස්තිවෙන්නකෝ. ගෙනියන්න ඕනි හැමදේම ගත්තනේ නන්ගි."
" ඔව් අයියා. ඒ ටික හරි. අම්මත් ගිහින් ලෑස්ති වෙන්නකො. මන් මේ ටික අයියා එක්ක වාහනේට දාල එන්නම්."
අපි ඔක්කොම දොළහට විතර නිවාසෙට ආවෙ තෙනූශ අයියලත් අපි එක්ක එද්දි. අපි කෑම බීම ටික ලෑස්ති කරලා හැමෝටම කන්න දුන්නා. අපිටත් එයාලා එක්කම කන්න උනේ අපිත් එක්කම එයාලටත් කන්න ඕනි කියපු නිසා. අප්පච්චිලයි වැඩිහිටියො ටිකයි ඒ කියන්නෙ ලොකු අයියලත් එක්කම වැඩිහිටි නිවාසෙ නතරවෙද්දි අපි ටික දෝණි නන්ගිලා එක්ක ළමා නිවාසෙට ගියේ තෙනූශ අයියා ගිටාර් එකත් අරන් ඇවිත් තිබුන නිසා සින්දු කියන්න කියලා හිතාගෙන.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
