හුළං වැදි වැදි කට්ට සීතලෙ බයික් එකක මහ රෑ යනවා කියන්නෙ ඒක විදින්නම ඕනි අත්දැකීමක්. ටිකෙන් ටික පාරෙ වාහන අඩුවෙද්දි ලයිට් කණු දුරින් දුර තියෙද්දි රෑක තියෙන අත්භූත ගතිය පාරෙ යද්දි දැනෙන්න ගන්නවා. මූණට හුළං වැදුනේ නැති උනාට තෙනූශ අයියගෙ බඩ වටේ එතිලා තියෙන ටී එකේ අත් වලින් නොවැහුන මගේ අත් දෙක නම් හිරිගඩු පිපෙන සීතලේ ගල් වෙලා තිබ්බා.
" යෙතුනි, බහින්න. "
තෙනූශ අයියා චනාලගේ ගේට් ගාවින් බයික් එක නතර කරා. මන් බයික් එකෙන් බැහලා හෙල්මට් එකේ ලොක් එක පන්නන්න යද්දිම අයියා මගේ වැලමිටෙන් අල්ලලා එයා ගාවට ගත්තා. මගෙ ඇගිලි අස්සෙ තිබ්බ ලොක් එක මගෙ අත් අයින් කරලා එයා හෙල්මට් එක ගැලෙව්වා. එයා ඒ ඔක්කොම කරේ තනි අතින් කිව්වොත් විශ්වාස කරනවද? මොකද එයාගෙ අනිත් අත තිබ්බෙ තාම මගෙ වැලමිටේ. හෙල්මට් එක එයා අතේ තියාගෙන මගෙ මූන දිහා බලන් ඉන්නවා. ගේට් එක ළග දාල තිබ්බ බල්බ් එකෙන් හෙල්මට් එක අස්සෙන් තියෙන එයාගෙ ඇස් මන් දිහා විතරක්ම බලන් ඉන්නවා. ඒත් ඇයි මුකුත් කියන්නෙ නැත්තෙ?
" රිදුනද"
" ම්...මො..මොකක්ද ?"
" වැලමිට අල්ලපු එක. "
" නෑ. " එයා එච්චර තදින් නෙවේ අල්ලන් හිටියේ.
" මන් අහන්නෙ දැන් නෙවේ. "
" එහෙනම්? "
" ළමා දිනේ දවසෙ. "
එයා ඒක දැකලද? ඒත් එතන එයා හිටියෙ නෑනෙ. අයියට කියපු කවුරුහරි මෙයාටත් කියලද? දැන් ඒක වෙලා සතියකටත් වැඩී.
" න්..නෑ. "
" එහෙනම් එදා වැලමිට අල්ලන් හිටියේ ?"
ඒ කියන්නෙ මෙයා ඇත්තටම දැකලද? නැත්නම් මන් වැලමිට අල්ලනවා දැකලද?
" පොඩ්ඩක් හීරිලා තිබ්බා. "
" ඔයා දන්නවා යෙතුනි මන් මේ කතා කරන්නෙ මොකක් ගැනද කියලා. "
" මොකක් ගැනද? "
" කැලුම් ගැන. "
ඒ කියන්නෙ මෙයා දන්නවා. අයියා වගේම මෙයත් දන්නවා. එදා දැක්ක වෙන්න බෑ එහෙනම්. කව්ද දැක්කෙ ඒක. මේවා අහක යන කුණුනේ.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romansa" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
