මන් උදේ නැගිට්ට විදිහ ගැන මට කිසිම අදහසක් නෑ. ඔලුව පිපිරෙන්න වගේ දැනෙද්දි මන් ඇදේ පෙරලෙද්දි එක පාරටම මොකක්ද ඇවිත් ඔලුවෙ වැදුනේ ඔලුවෙ අමාරුව දෙපිටින් යද්දි.
" යෙතූ නැගිටපිය කන්න යන්න හතත් පහුවෙලා දැන්. මහ රෑවෙනකන් යක්කු එක්ක ඉදලා දැන් නිදියනවා."
" සිරාවටම උබ මොනා බන් මහ රෑ ඇහරන් කරන්නේ?"
" හරි හරි අප්පා. මන් එන්නම්. ඔයාලා යන්න. මන් විනාඩි පහෙන් පහළ."
නෙතුයි මිහියි කෑගහද්දි මන් එයාලා ගහලා දාපු කොට්ටෙ අස්සෙම ආයෙ ඔලුව ගහගත්තා.
" දත කට මැදන් වරෙන් හොදද. පහළ මිනිස්සු ඉන්නවා."
නෙතූ ආයෙ මට තිබ්බ කොට්ටෙකින් ගහලා මිහී එක්ක දොර වහන් යනවා ඇහුන මන් කොට්ටෙන් ඔලුව ගත්තා. හිමීට ඇදෙන් බැහලා වොශ් රූම් එක අස්සට ආවෙ කිව්ව පළියට වගේ දත් මදින්න. කණ්ණාඩියෙන් මාව දැක්කම මට මන් ගැනම අනුකම්පාවක් ආවා. ඇස් රතු වෙලා වටේ කලු වෙලා. තොල් ඉදිමිලා. කම්මුල් දෙකත් ලාවට ඉදිමිලා. මට ඊයෙ වෙච්ච දේවල් අමතක කරන්නද, මතක තියාගෙන ඉන්නද නැත්තන්.... මොනා කරන්නද කියලා හිතාගන්න බැරුව ඉන්නෙ. මන් ඒ ගැන සතුටු වෙන්න ඕනිද දුක් වෙන්න ඕනිද කියලවත් මට අදහසක් නෑ. දත් මැදලා ටැප් එකෙ සීතල වතුර වේගෙන් මූණට ගහගත්තේ තිබ්බ හෝන්දු මාන්දු ගතිය යන්න. මාව මෙහෙම දැක්කොත් කට්ටියක් පිස්සු නටයි මේක අස්සෙ. ඇද උඩ වාඩිවෙලා පොඩි වෙලාවක් මන් කකුල් දෙක් දිහා බලන් ඉදලා වම් කකුලේ තිබ්බ ඩබල් චේන් ඇන්ක්ලට් එක ගලවලා බෑග් එකට දාලා අනිත් එක එහෙමම තිබ්බා. ගවුමක් දාන් මූනට පවුඩර් පොඩ්ඩකුත් දාන් පහළට ආවෙ මූණෙ රතු ගතිය යවාගන්න.
මන් පහළට එද්දි ඔක්කොමලා වාඩිවෙලා හිටියා. චනෝද්‍යා අක්කලා නම් උදේම යනවා කියලා කිව්වා අක්කට හොස්පිටල් යන්න ඕනි කියලා. මන් ඇවිත් මෙනුවට එහාපැත්තෙ ඉඩ තිබ්බ තැනින් වාඩි උනේ රවුම් මේසේ මගෙ කෙළින්ම ඉන්නෙ තෙනූශ අයියා කියලා මන් දකින්න පරක්කු වෙද්දි. එයා මට හිනාවෙද්දි මාත් හිනා උනේ බාගෙට මැරිලා වගේ. එයා හිතන්න හොද නෑ මන් අවුලෙන් ඉන්නවා කියලා.
YOU ARE READING
කණාමැදිරි එළි
Romance" වැස්ස හැමවෙලේම ආවෙ එයාට අයිති වගේම එයා කැමති තැනට." - තෙනූශ මින්දිනු සමරදිවාකර- " මන් හැමවෙලේම ඉන්නෙ මන් අයිති තැන වගේම මන් කැමති තැන." - යෙතුනි සිදස්නා ආරියවංශ-
