be my queen • bam

Rozdział 26

Alex:

Niby mama powiedziała, że możemy robić, co chcemy, gdy nie będzie jej w domu, a w tym czasie idziemy na spacer. No świetny pomysł! No, ale co zrobić, co nie? Leo nie chciało się siedzieć w domu, chyba pierwszy raz, odkąd ze sobą chodzimy. W ogóle to za niedługo miną trzy tygodnie. To nawet dużo. Ciekawe ile piętnastoletnich par uprawia ze sobą seks po kilku tygodniach chodzenia. Śmieję się na tę myśl. Walić to. Lubię być inna.

-Co cię śmieszy?-pyta Leo.-Nieważne. Dlaczego zmieniłaś okulary?

Ściągam je z oczów. Przecież ich nie zmieniałam. No, ale faktycznie. To moje stare minus trójki.

Jęczę.

-Nie! Jak mogłam się nie zorientować, że ubrałam złe okulary? Jak ja teraz coś zobaczę?

Leo mnie przytula.

-Będę patrzył za nas dwoje.-Całuje mnie w policzek.

Idziemy dalej przed siebie. Nawet nie wiem, gdzie pójdziemy.

Nagle widzę blond włosy. Ale nie takie, jak włosy Charlie, ale jeszcze jaśniejsze. Długie. Nawet baardzo długie. Zupełnie, jak włosy Maddie. Ktoś idzie obok tej osoby, to na pewno brunet. Wysoki, tyle mogę stwierdzić.

-Leo-szepczę do chłopaka-czy to aby nie jest Maddie?

Widzę, że chłopak kiwa głową.

-Tak, na pewno ona. Z jakimś chłopakiem-mówi.

-No to chodź.-Biorę go za rękę i ciągnę na drugą stronę ulicy.-Maddie!-krzyczę.

Nie do końca wiem, co robi dziewczyna, ale zaraz widzę ją przed sobą, więc chyba musiała podejść, czy coś.

-Cześć, Alex-mówi, ale jest chyba zdenerwowana. Przytula mnie.-Ja... hmm... nie wiem.

Macham ręką.

-Kto to?-pytam, pokazując na chłopaka obok niej.

Faktycznie wysoki. Umięśniony. Czyżby Maddie miała jeszcze jednego brata? Ma przecież tylko trzy siostry i jednego brata. Wprawdzie chyba.

-To jest mój przy...-Chłopak nie pozwala jej dokończyć.

-Jestem Damian. Maddie jest moją dziewczyną-mówi, a później marszczy brwi.-Czekaj ja cię znam.-Pokazuje na mnie.-Ciebie zresztą też.-Pokazuję na Leo.-Ale nie wiem, skąd.

Maddie ma chłopaka?!

-Aha-komentuje Leo.-To fajnie.

-Teraz już rozumiem!-ożywia się chłopak.-Jesteś przyjacielem Charliego. A ty przyjaciółką jego dziewczyny. Sama sława.

W końcu nie wytrzymuję.

-Maddie, ty masz chłopaka?!-pytam, wręcz przerażona.

-Byłaś... zbyt bardzo zajęta Leo i Charlie'm, żeby przejmować się mną-przyznaję dziewczyna.

Podchodzę do niej.

-Maddie... przepraszam. Ale ty dalej jesteś moją przyjaciółką. Tak samo, jak Charlie jest twoją, a ty naszą.-Przytulam ją.

-No więc-mówi po polsku, żeby chłopaki nas nie zrozumieli-tak mam chłopaka! Przystojny, prawda? Nie chcę podważać Leo, ale... sorry, Damian jest przystojniejszy.

-Nie no.-Podnoszę ręce.-Nie ma na tym świecie osoby przystojniejszej od Leo! No, ale jest całkiem niezły, to trzeba mu przyznać.

-Alex?

-Maddie?

-Będziemy się teraz częściej spotykać, z Charlie i w ogóle?

-Oczywiście!-Znowu ją przytulam.