YETENEK OKULU (1 & 2)

42. "Wolton'a Ziyaret"

42. BÖLÜM

Mektubu bulan Blake, çok geçmeden diğerlerine de okumuştu. Çok yakında Wolton Yetenek Okulu'na doğru yola çıkacaklardı ama iki önemli sorun vardı.

"Biz gittiğimizde okulun geri kalanını kim koruyacak? Biz olmadan hiçbir şey yapamıyorlar." dedi Jason.

"Haklısın. O yüzden hepimiz gitmeyeceğiz." diye cevapladı Blake. "Sadece sen, ben, Mona, Zach ve Jessie. Sadece biz gideceğiz. Kalanlar diğerlerini koruyacak."

"Ben gelsem daha iyi olmaz mıydı?" diye sordu Vanessa.

"Tabii ki olurdu! Ama sana burada daha çok ihtiyaç var. Sen daha iyi koruyacaksın."

O sırada Zach ve Mona ortak salona girdi. Suratlarından anlaşılıyordu olumsuz bir şeyler olduğu. Bir diğer sorundu bu.

"Ne buldunuz?" diye sordu Jason.

"Hiçbir şey. Hiçbir şey bulamadık." dedi Zach.

"Sanki tümüyle ortadan kaybolmuş gibi, tamamen hayalet bir okul. Hakkında hiçbir şey yok." diye ekledi Mona.

Jessie, aklına gelen parlak bir fikirle araya girdi.

"Bekleyin, Pars yazıların silinmediğini söylemişti. Eğer şehir kütüphanesinden aldığım kitap okulun kayboluşundan önce yazıldıysa mutlaka orada yazıyor olmalı."

"Evet, işte bu. Haklısın!"

Aceleyle dolaptan yetenek okulları kitabını çıkardı Jessie. Büyük bir umutla sayfaları çevirmeye koyuldu. Doğru sayfalara geldiğinde, fikrinin doğru olduğunu fark etti.

"İşte burada!" diye sıçradı sevinçle.

"Haritaya bak." dedi Blake, Jason'a. "Telefonunu aç ve haritadan bu adresi bul!"

Bunun üzerine Jason, kitapta yazan adresi telefonundaki haritaya arattı. Fakat hiçbir sonuç yoktu. Harita ısrarla böyle bir yerin olmadığını söylüyordu. Koordinatları bile uyuşmaz bir hale getirilmişti.

"Bu çok anlamsız. Yani şimdi biz, olmayan bir yere mi gideceğiz?"

"Orada olmadığından emin değiliz. Bunu gittiğimizde öğreneceğiz."

Hazırlıkları bir saat içinde tamamlayan gençler, sonunda yola çıkabilmişlerdi. Adrese göre Amerika'nın batı kesimine gitmeleri gerekiyordu. Doğrusu hepsi şüphe ediyordu böyle bir yer olup olmadığından. Geride sadece Vanessa, Gwen, Sean ve Daniel kalmıştı. Diğerlerini arazinin girişine kadar götürdükten sonra binaya geri döndüler. O sırada Gardiyanlar, büyük bir gürültüyle çalışmayı kestiler.

"Buradalar." dedi Vanessa. "Herkesi koruyun."

Fısıltıları işiten herkes binadan çıkmaya çalışıyordu. Kapının kapalı olmasına rağmen onları tutmak çok zordu. Karanlık Yolculardan biri, bodrum katındaki çıkışı kullanarak dışarı çıkmayı başardı. Vanessa bunu fark edebilmişti.

"Lanet olsun, biri çıkmayı başarmış!"

"Tanrım, bu Harry!" dedi endişeyle Sean.

"Onu almaya gideceğim."

Vanessa hızla bahçeden çıktı ve Harry'ye doğru koşmaya başladı. Bir Karanlık Asker kendine çağırıyordu onu. Karşılaşma anı geldiğinde, Harry gerçeği fark etmişti.

"Onu görüyor musun?" diye sordu, Vanessa'ya.

"Ben hiçbir şey görmüyorum."

"Bir Karanlık Asker. Elinde tabancası var."