YETENEK OKULU (1 & 2)

4. "Gizlilikler"

2. KİTAP 4. BÖLÜM

Terli bir kabustan uyanmıştı Victoria. Dışarıda yılın ilk yağmuru yağıyordu. Üzerine bir şeyler giydi ve dışarı çıktı. Bahçe kapısının önünde siyahlı bir adamın durduğunu gördü. Adamın kendisine doğru yürüdüğünü gördüğü an kaçmaya başladı.

"Victoria, bekle!" dedi arkasındaki siyahlı adam. Bu sesi tanıyordu.

"Max? Sen misin?"

"Evet, benim."

Max'in yüzündeki maskeyi çıkarmasıyla dehşete düşmüştü Victoria. Bir Omaninin yüzü gibi simsiyahtı. Sonu olmayan bir boşluk gibi. Çığlık atmaya başladı Victoria ve o sırada bir kabustan daha uyandı. Kabus içinde kabus görüyordu.

Ancak her şey aynı gibiydi. Gerçekten dışarıda yağmur yağıyordu. Yine üzerine bir şeyler giydi ve dışarı çıktı. Yağmur yavaşlamıştı ve rüzgar da hızlanmıştı. Bir anda her şey siyah ve beyaza büründü. Yere düşen gölgeleri görebiliyordu Victoria. Ve başını kaldırdığında onları gerçekten gördü.

"Aman tanrım!" diyerek uyandı. Onun sesine Mona da uyanmıştı.

"Victoria? Sorun ne?"

"Bir kabus gördüm, Mona. Sanırım... Sanırım Hayalet Takımla ilgili."

"Bilinçaltın sana oyun oynuyor. Dert etme bu kadar."

"Eğer Karanlık Ordunun gittiğini bilmiyorlarsa, buraya gelmeleri an meselesidir."

"Ne demek bu şimdi? Victoria, tatlım, Karanlık Ordu gideli altı ay oluyor. Öyle olsaydı, bu kadar bekleyeceklerini sanmıyorum."

"Burada olmadığımız üç ayı araya katma, Mona. Kimse yoksa, toplayacak ruh da yok demektir. Ama şimdi buradayız. Hepimiz."

Mona, bir an için Victoria'ya hak vermişti. Sabah bunu diğerlerine anlatmayı düşünseler de, pek fırsatları olmadı. Blake ve Zach'in de anlatacakları vardı.

"Size bir şey anlatmamız gerekiyor, çocuklar." diyerek başladı, Blake.

"Sizi dinliyoruz." dedi Jessie.

"Hatırlıyor musunuz, bilmiyorum ama bir mezar bulmuştuk, Deliza McGregor'a ait. Sean ve Daniel'ın unutması imkansız." dedi Zach.

"Şu bizi götürdüğünüz ama için boş olan mezar mı?" diye sordu Vanessa.

"Tam olarak o. İşte o mezarın sahibi, yani Deliza..."

"Diğerleriyle birlikte gerçek dünyaya döndü ve şimdi de McGregor'u ve yoluna çıkacak olan herkesi öldürmeye çalışıyor." diye tamamladı Blake. Victoria ürpermişti ve Blake'in yanına sokuldu.

"Ama o ölmemiş miydi? Ölen biri nasıl hayata dönebilir?"

"Karanlık Askerler o mezarın başında tuhaf bir şey yapıyorlardı, ayin gibi. Sanırım onu hayata döndüren onlar." dedi Daniel.

"Daniel haklı olabilir. Çünkü başka mantıklı bir açıklaması yok."

"Pekala, yeter. Her şey üst üste geliyor ama bizim de size..." derken yarıda kaldı Mona'nın konuşması. Bahçedeki her zamanki masalarındaydılar, yani giriş kapısının hemen yanında ve arkalarındaki duvarın arkasından açılan geçitlerin sesini duyabiliyorlardı. "Bu da neyin nesi?" diye devam etti Mona, korkulu sesiyle.

"Endişelenme tatlım, şimdi ne olduğuna bakacağım." dedi Jason ve oturduğu yerden kalkıp, giriş kapısına yaklaştı. Birkaç Omani, sanki oyun oynuyorlarmış gibi birbirlerinin açtığı geçitlerin içinden giriyor ve bir diğerinden yeniden ortaya çıkıyorlardı. Aralarından biri aniden Jason'a dikti gözlerini. İrkilmişti Jason.