YETENEK OKULU (1 & 2)

28. "Aranıyor: Max"

2. KİTAP 28. BÖLÜM

Medya ekibi için burada kalmak pek güvenli olmadığından derhal şehre geri gönderildiler. Ancak Bay Autt, kalmakta ısrar ediyordu. Haberleri izleyen aileler, gençleri aramaya başlamıştı. Herkes çocuğunu McGregor'dan uzak tutmak istiyordu ancak ne Yetenek-10 sınıfı ne de diğer sınıflar uzak durmuyorlardı. Haberlerden sonra öğrenciler çoktan yola koyulmuşlardı bile.

"Baba, burası hiç güvenli değil. Yani senin için. Onlarla gitmeliydin." dedi Aiden, babasıyla bir köşede otururken.

"Neyden bahsediyorsun, evlat? Senin için güvenli ama benim için değil, öyle mi? Yaşlı, işe yaramaz olduğumu mu düşünüyorsun? Yapma, hala otuzlarımdayım."

"Hayır, demek istediğim şu ki, bu geçen üç ayda biraz da olsa bir şeyler tecrübe edebildim. Gerçekten çok zor. Özellikle bu şey, Hayalet Takım."

"Dinle, evlat. Aynı konuları tekrar tekrar açmak istemiyorum ama biliyorsun ki, benim senden başka kimsem yok. Anneni kaybetmenin ne kadar zor olduğunu biliyorum. Biz ikimiz varız. Bu yüzden burdan gidecek kadar rahat olamam."

"Yanılıyorsun, baba." dedi Aiden ve ardından Yetenek-10 sınıfının diğer üyelerine döndü. "Sadece ikimiz değiliz. Onlar bir aile ve ben de o ailenin içindeyim. Eminim yakında sen de öyle olacaksın."

McGregor, telaşla Aiden ve Bay Autt'un yanına geldi. Aslında bir ebeveynle bunları konuşmak çok tuhaf ve ürkütücü geliyordu ama çaresi yoktu.

"Bay Autt, artık biliyorsunuz..."

"David. Bana David de, McGregor."

"Pekala, David. Artık biliyorsun, burda yaşanan olaylar sıradan şeyler değil. Bunları ilk kez yaşayan yetenek okulu olduğumuzu da sanmıyorum. Aslında lafı getirmek istediğim yer, biz Max'i aramalıyız ve isterseniz siz..."

"Hiçbir yere gitmiyoruz." dedi David, emin bir tavırla. "Aiden'ı hiçbir yere götürmüyorum ve bende burda kalıp size yardım ediyorum."

"Ama neden?" diye sordu McGregor, gözlerini kısarak.

"Bilmem. Belki de artık benim de bir aileye ihtiyacım vardır."

McGregor anlamamıştı ama saçma sapan sorular sorarak konuyu uzatmadı. Derhal onları alıp diğer üyelerin yanına döndü. David'in kendilerine yardım etmek istemesi gençleri bir hayli şaşırtmıştı ancak bu kesinlikle işlerine yarayacaktı.

"Yaralı haliyle fazla uzağa gitmiş olabileceğini sanmıyorum." dedi McGregor. "Yakınlarda olabilir, hatta binada bile olabilir."

"Peki ya biz onu ararken Max'e zarar verirse? İntikam almadan durmayacaktır." dedi Blake.

"İzin vermeyeceğiz. Bu yüzden hızlı olmak zorundayız. Şu an Pars, çok güçlü değil. Herkes yanına birini alsın ve aramaya koyulsun. Yakınlardan başlamalıyız."

Victoria, Blake'in yanına geçti. Mona, Jason'ın derken ekip düzgün bir şekilde gruplaştı. Derhal işe koyulmak üzereydiler ki, McGregor'un telefonu çaldı. Arayan Max'ti.

"Tanrım, Max arıyor!"

"Neyi bekliyorsun? Açsana!" diye çıkıştı Victoria ve McGregor, büyük bir umutla telefonu açtı.