YETENEK OKULU (1 & 2)

57. "Çözüm Yolları"

57. BÖLÜM

"Blake?" dedi Marvin, şaşkınlıkla.

Bir şeyler anlatıyordu Blake ancak Marvin hiçbir şey anlamıyordu. Heyecanla diğerlerine seslendi.

"Çocuklar, hemen buraya gelin! Blake burada, bir Karanlık Asker olmuş!"

Mona, Zach ve diğerleri endişeyle oraya gittiler. Aynı zamanda korkuyorlardı. Hiçbir şey anlamasa da Marvin, ona ne yapması gerektiğini söylemesi gerektiğine inanıyordu.

"Aman tanrım, gerçekten sen misin Blake?" diye sordu Mona.

"Asla bir cevap alamayacaksın, Mona." dedi Zach. Bu sırada araya yeniden Marvin girdi.

"Dinle, Blake. Ne anlatıyorsun, bilmiyorum ama bilmen gereken şeyler var. Herkesi nasıl kurtaracağını bilmelisin. Sana bunu göstereceğim."

Büyük fırtına devam ediyordu ve bu hem Blake'in hem de başka bir Karanlık Askerin gerçek dünyaya gelmesine engel oluyordu. Ancak bu son kalanlar için büyük bir fırsattı. Max, artık bir şeyi diğerlerine söylemesi gerektiğini biliyordu.

"Çocuklar, dinleyin. O kitabı sonuna kadar okumadık. Okumaya da vaktimiz olmadı ama hatırladığım kadarıyla son sayfalarında şifreli bir yazı vardı."

"Yani?"

"Bir şekilde şifreyi çözebilirsek, ne yazdığını anlayabiliriz. Karanlık Ordudan nasıl kurtulacağımızı söylüyor olabilir."

"Ne tür bir şifreleme?" diye sordu Victoria.

"Kesinlikle anlamadığım bir tür."

"Öyleyse gidelim. Bundan daha iyi bir fırsatımız olamazdı, çözüm aramaya devam etmek için."

Yeniden binaya geri döndüler. Oldukça şiddetli bir bahar yağmuruydu yağan. Rüzgarla birlikte daha da soğuyordu etraf. Kitap ise Yetenek-10 sınıfının ortak salonundaydı. Büyük bir aceleyle kitabı dolaptan çıkardılar ve şifreyi çözmeyi denemeye çalıştılar. Ancak oldukça tuhaf bir dildi bu. Sadece noktalar vardı. Bunu çözmeleri kesinlikle imkansızdı.

"Evet, kesinlikle imkansız." dedi Jason. "Hiçbir şey anlamıyoruz ve tam dört sayfa var!"

"Ama anlamak zorundayız, Jason. Bir yolunu bulmak zorundayız." diye çıkıştı Victoria.

"Yakınlarda bu dili bilen biri olduğunu sanmıyorum." diyerek araya girdi Ken. "Yakınlarda herhangi birinin olduğunu da sanmıyorum."

O sırada Max'in aklında bir fikir canlanmıştı. Kimden yardım isteyebileceklerini biliyordu.

"Belki de Gardiyanlar bize yardımcı olabilir? Ne dersiniz?"

"Bu tam anlamıyla mükemmel bir fikir, Max. Gardiyanlar!"

Büyük umutlarla Gardiyanların yanına gittiler. Devreleri hala çökük durumdaydı. Uyanmaları için onlara sesleniyorlardı ancak nedense hiçbiri uyanmıyordu.

"Neden uyanmıyorlar? Bu hiç normal değil." dedi Victoria. Max cevabı iyi biliyordu.

"Onlara biraz zaman ver. Çok uzun zamandır bu haldeler. Birden kendilerine gelmelerini beklemiyorsun herhalde?"