55. "Kaderi Normale Çevirmek"

350 37 0
                                    

2. KİTAP 55. BÖLÜM

Victoria, zaman döngüsünün içinde her ne yaşadıysa diğerleri de aynen bunu yaşamıştı. Geçmişlerinin silindiğini, tüm varlıklarının birer birer yok olduğunu görüyorlardı. Ta ki, aniden her şey durulana kadar. Gözlerini açtıklarında kendilerini bahçenin farklı köşelerinde buldular.

Blake'in kollarındaydı Victoria. Ayılmaları uzun sürmedi. Ancak neler olduğunu merak ediyordu Blake ve sormak zorundaydı. Doğrusu, tahmin etmekte zorlanmıyordu.

"Buna sen mi engel oldun?"

"Ölürsen, seninle birlikte öleceğim, Blake."

"Hayır, Victoria. Yaşayacaksın. Sen doğru olanı yaptın. Ben öleceğim ancak diğer herkes yaşamaya devam edecek. Gururla öleceğim."

Ağlamaya başlamıştı Victoria. Bahçenin farklı yerlerindeki arkadaşları da başlarına toplandı. Olacak şeyi tahmin etmekte zorlanmıyordu hiçbiri. Victoria'nın ardından diğerleri de gözyaşlarına engel olamadı. İnanması güç olsa da, Aiden bile ağlıyordu. O anda karşılarında bir alev püskürtüsü belirdi. Jamie gelmişti. İnanılmaz bir şekilde Blake, sanki hala bir Karanlık Askermiş gibi onun ne hissettiğini anlayabiliyordu.

"Binadaki cesetleri mezarlığa götürmek için geldim." dedi Jamie. Blake'in onunla konuşmak istediği bir şey vardı. Ona yardım edecekti.

"Ben de sana yardım edeceğim."

"Blake." dedi Victoria. "Benimle kalmanı istiyorum. Bizimle."

"Uzun sürmeyecek, tatlım."

Jamie binaya doğru yürürken Blake, nehrin yakınındaki mezarlığa doğru yürümeye başladı. Kısa süre içinde vardı mezarlığa. Tam 15 çukur kazılmıştı. Yakında bunlardan birine gireceğine inanamıyordu Blake ama buna hazırdı. Ölmekten daha kötüsü, ne zaman öleceğini bilmekti. O anda aniden mezarlıkların içinde alev püskürtüleri oluşmaya başladı. Jamie, cesetleri böyle getirmişti. Sonunda kendisi de belirdi orada. Gülümseyerek konuştu Blake.

"Çok yakında bunlardan birine gireceğimi bilmek... Çok tuhaf."

"Adın hiçbir zaman unutulmayacak." dedi Jamie. "Her zaman hatırlanacaksın, Blake. Üstelik sadece insanlar arasında değil, Karanlık Dünyada bile."

"Dinle, Jamie. Artık bir Karanlık Aday ya da Karanlık Asker değilim. Ama oraya geldiğin anda, sanki ne hissettiğini hissedebiliyor gibiydim."

"Bunu biliyorum."

"Yani demek istediğim, ona iyi bak. Olur mu?"

"Yerini asla dolduramam, ama bunu senin için yapacağım."

"Teşekkür ederim." dedi Blake, duygusallaşmıştı.

O sırada bir başka alev püskürtüsü meydana geldi. Decales ordaydı. Ve ne için geldiğini tahmin etmek fazla zor değildi.

"Bu sorumluluğu alabileceğine inanıyor musun?" diye sordu Decales, Jamie'ye bakarak.

"Almak zorunda olduğuma inanıyorum."

"Decales, McGregor'dan ayrıldıklarında birinin Victoria'yla birlikte kalması gerekecek. Ve aradaki bağ ne kadar güçlü olursa olsun, Yetenek-10 sınıfı her zaman bir arada olamayacak. Jamie'ye bu fırsatı ver. Ben ona güveniyorum." dedi Blake.

YETENEK OKULU (1 & 2)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin