31. BÖLÜM
Tüm okul heyecanla başlamıştı güne. Aradan günler geçmişti ve yılın son günü gelmişti. Bu gece herkes için mutlu edici bir geceydi. Kimse bir sorun çıkmasını istemiyordu. McGregor, büyük bir parti verecekti!
"Dinleyin, çocuklar. Benim hatırladığım kadarıyla parti yapmıyorduk. Biliyorsunuz, yaşanan zamanın ileri gitmiş olmasından biliyorum. Sizde biliyorsunuz!" dedi Jason.
"Jason. Hepimiz en az senin kadar iyi hatırlıyoruz. Sadece biz değil, tüm okul hatırlıyor. Ama kimse dert ediyor mu?" diye sordu Blake.
"Etmiyor. Çünkü Gardiyanlara bir şekilde bağlılar. Ama biz bağlı değiliz. Ya gelecekte olacak olan bir şeyi değiştirerek yanlış yapıyorsak?"
"Merak etme, Jason. Yeni yılla birlikte her şeyi normale çevireceğiz. Güven bana." dedi hazırlıklara yardım ederken Max.
Tüm bina, her tarafıyla birlikte müthiş bir şekilde süsleniyordu. Hatta bir ara Jason, süslerden birini bir Gardiyana bile taktı. Saatler alan hazırlık, akşam altı civarında tamamlandı. Sekizde de herkes arka taraftaki bahçede olacaktı. O zamana kadar Victoria, Blake ve Max, ormanda dolaşmaya çıktılar.
"Yeniden ortaya çıkmadan önce çok fazla şey öğrenmiş gibisin, Max." dedi Victoria.
"Yeterince çok şey öğrendiğimi söylemiştim, Victoria. Doğrusu, bu olayı nasıl çözeceğimize bir cevap bulabilmiş değilim."
"Ağaç eve gidelim. Uzun zamandır hiç uğramıyoruz. Hem düzenleriz, daha iyi olur!"
"Ama toplanmaya iki saat bile yok. Vaktimiz yetmez, Victoria." dedi Blake.
"Öyleyse yetmesini sağlarız."
Birlikte ağaç eve gittiler ve hemen işe koyuldular. Güçlü bir ağacın üzerinde, geniş sayılabilecek bir ağaç eviydi bu. Çift kişilik bir yatak, karşılıklı iki koltuk vardı pencerelerin önünde. Küçük bir de raf. Herkesin rahatça sığabilmesi için yatağın iki yanına ve koltukların yanlarına da minderler koymuşlardı. Ancak hepsi çoktan tozun altında kalmıştı bile. Önce yatağı ve koltukları temizlediler, daha sonra da tahtadan zemini ve duvarları.
"Evet, işte bu. Partiden sonra buraya gelelim, olur mu?"
"Neden olmasın?" dedi Blake. Max susuyordu. Ona dönüp tekrar sordu Victoria.
"Sence de olur mu, Max?"
"Bence mi? Özür dilerim, ben sadece Blake'e soruyorsun sanıyordum."
"Sende bizdensin, Max. Artık kendini bizden ayrıymış gibi görmeyi bırak."
"Pekala, tamam öyleyse."
"Güzel."
Ağaç eve son bir kez bakıp okula döndüler. Hazırlanmaları gerekiyordu. Saat neredeyse sekizdi. Öğrenciler çoktan toplanmaya başlamışlardı. Herkes mükemmel görünüyordu ama Victoria ve Blake, sadece birkaç dakikalık hazırlanma süreleri içinde birçoğundan çok daha mükemmel olmuşlardı.
"Harika görünüyorsunuz, çocuklar." dedi Mona.
"Teşekkürler. Sizde öyle."
Yetenek-10 sınıfı tüm üyeleriyle mükemmeldi. Ancak onları mükemmel yapan tek şey görünüşleri değildi. Sonunda saatler tam sekizi gösterdi. McGregor, konuşmasına başladı.
"Hepiniz için çok zor bir yıl oldu. Ve devam ediyor, biliyorum. Ama ne kadar harika öğrenciler olduğunuzu gösteriyorsunuz. McGregor Yetenek Okulu, bu yüzden yıllardır bir numarada. Koca bir yılı geride bırakıyoruz. Bir diğerini yaşamak için. Sağlıkla, mutlulukla. Bütün dileklerimiz kabul olmaz ama en azından umut edebiliriz. Hepinizi tebrik ederim bu yıl için. Özellikle Yetenek-10 sınıfı. Söyleyecek hiçbir söz yok, inanılmazdınız. Yeni yılınızı kutlarım, eğlence başlasın!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YETENEK OKULU (1 & 2)
FantasíaSıradan bir yetenek okulu gibi görünen McGregor, aslında öğrencilerin hayatta kalma mücadelesi verdiği bir yetenek okuludur. Karanlık güçlerin karşısında Yetenek-10 sınıfı vardır. İlk 60 bölümlük kısım 1. kitap, ikinci 60 bölümlük kısım 2. kitap Do...