YETENEK OKULU (1 & 2)

42. "Cedric'in Mektubu"

2. KİTAP 42. BÖLÜM

Büyük bir heyecanla mektubu zarftan çıkardı McGregor. Tek dileği mektubun içinde yazanların içinde oldukları durumda kendilerine yardım edebilecek şeyler olmasıydı. Aslında tam olarak aradığını bulmadı. Ama yine de öğrenilmeye değecek şeyler yazıyordu.

"Üçüncü McGregor Yöneticisi, Cedric McGregor, 25 Mayıs 1925,

Büyük McGregor Yetenek Okulu, tam 46 yıldır yeni yetenekler kazanmakta ve ortaya çıkarmaktadır. Ancak McGregor Yetenek Okulu, tarihinde ilk kez böyle bir eğitim yılına tanık oluyor. Öğrencilerim ve ben, bu eğitim yılında çok zorlu ve birçok insanın da aklının almayacağı şeyler yaşadık. Bunları bu mektuba yazmak ve ileride yönetime geçecek olan McGregor ailesi üyelerini bilgilendirmek artık benim görevim.

İlk olarak tüm bu inanılmaz olayların başladığı günü anlatmam gerek. 15 Ekim 1924; öğrenciler okulda ve McGregor Ormanı'nda aniden belirip, sadece bir anlığına görülen varlıklar gördüklerini iddia ettiler. Aynı zamanda farklı sınıflardan gelen bu iddiaların doğruluğunu bir hafta sonra kanıtlamış bulunduk. Yüzyıllardır büyülü anlaşmalarla çalışan Omaniler, McGregor'daydı. Boyutlar arasında sınırsız kapılar açabilen bu doğaüstü takım, iki öğrencimin sonsuza dek başka boyutlarda kalmalarına sebep oldu. İlerleyen zamanlarda öğrendik ki, Omaniler ile McGregor'u kuşatmak üzere anlaşma yapan, Colydor Yetenek Okulu'nun yöneticisiydi. McGregor Yetenek Okulu'nu düşürmek ve son yıllarda başlayan yetenek okulları rekabetinden çıkarmaktı amacı. Çünkü McGregor, hızla yükseliyor ve güçleniyordu. Yetenek Okulları Başkanlığına kadar giden bu olay ile birlikte dönemin yöneticisi Martin Colydor, anlaşmayı yok etmek zorunda bırakıldı ve Colydor Yetenek Okulu'na bir yıl eğitim vermeme cezası verildi. Omaniler, 18 Kasım 1924 günü McGregor'dan ayrıldılar.

Ancak McGregor Yetenek Okulu'nun tek düşmanı Colydor değil. Yükselişimizden rahatsızlık duyan bir başka yetenek okulu daha vardı. Rekabetin en yükseklerinde yer almayan ve Beweton kasabasının kuytu kısımlarında bulunan Beweton Yetenek Okulu. Dönemin yöneticisi Beweton McCall, McGregor'un yükselişini durdurmak için Karadul adında bir takım kurdu. Bu, bir takımdan çok örgüt gibiydi çünkü içerisinde Beweton Yetenek Okulu dışından, güçlü insanlar da bulunmaktaydı. Bunu ilk olarak 2 Aralık 1924'te bir öğrencimin aniden kaybolmasıyla fark ettik. Belirli aralıklarla öğrencilerim kaybolmaya devam ediyorlardı. O zamanın Yetenek Okulları Başkanı Davis Laxmurth, tuhaf bir şekilde McGregor'da öğrencilerin kaybolduğundan haberdar olmuştu. Eğer kaybolan öğrenciler bir hafta içerisinde bulunmazsa, McGregor'a da bir yıl eğitim vermeme cezası verilecekti. Beweton çok iyi biliyordu ki, McGregor bir yıl eğitim veremezse rekabette son sıralara düşecekti. Ancak kendi kendilerini ele verdiler. Karadul adlı takımın veya örgütün üyeleri, McGregor Yetenek Okulu'nun olur olmadık yerlerine örümcek sembolleri bırakıyorlardı. Yaptığımız derin bir araştırmada, bu örgütün McGregor'da da üyeleri olduğunu keşfettik. Ardından onları konuşturmak zorunda bıraktık. Böylece Beweton'ın ve hatta başkan Laxmurth'un bile bu örgütün bir üyesi olduğunu öğrendik. Öğrencileri kaçıranlar da Beweton yönetimiydi. Sonuç olarak Laxmurth'un görevine son verildi ve Beweton Yetenek Okulu, çok yüksek bir miktarda tazminat ödedi. Fakat yeniden kalkınamayacak kadar kriz yaşadı ve iflas etti. 10 Ocak 1925 tarihinde Beweton Yetenek Okulu kapatıldı.

Bu olayların dışında, McGregor Yetenek Okulu bir badire daha yaşadı ve bu kesinlikle en korkunç ve dehşet verici olanıydı. 24 Şubat 1925; binanın duvarlarındaki tablolar değişmeye başlıyordu. İnanılmaz bir şekilde her tablonun içinde birer veya ikişer şövalyeler beliriyordu. Kızıl renkte zırhlar giyen şövalyeler. Zamanla binanın duvarlarında çatlaklar oluşmaya başladı. Ve bir süre sonra bu çatlakların düzenli bir biçimde oluştuğunu fark ettik. Duvarlar, çatlayarak şövalye resimleri çiziyordu. Uzun araştırmaların sonunda bunun Terakota adı verilen, gizemli ve olağanüstü ve savaş ordusu olduğunu öğrendik. Ancak bizim bunu öğrenmemiz ile birlikte olaylar daha da tuhaflaştı. Tablolardaki, duvar çatlaklarındaki şövalye resimleri canlanıyordu. Ve tamamen canlandıklarında McGregor, kalması zor bir yer olmuştu. Terakota askerleri, öğrencilerin ruhlarıyla besleniyordu. Tüm sevinçleri, üzüntüleri, korkuları ve acıları ele geçiriyorlardı. Onları yönetiyorlardı. Buna bir çare bulmak üzere okulu, öğrencileri ve yönetimi genç arkadaşım ve can dostum olan Peter Carter'a bırakarak iyi ilişkiler içinde olduğum diğer yetenek okullarını gezdim. 15 Mart 1925'te çıktığım yolculuğum, 8 Nisan 1925'te tamamlandı. Geri döndüğümde artık Terakota askerleriyle nasıl savaşacağımızı biliyordum. Beklediğimden uzun ve daha zor oldu ancak 16 Mayıs 1925 tarihinde bu olağanüstü savaş ordusuna karşı galip gelmeyi başardık.