YETENEK OKULU (1 & 2)

27. "Colydor'da Bir Gece"

27. BÖLÜM

Uzun bir yolcuğun sonunda Yetenek-10 sınıfı artık Alaska'ya varabilmişti. Kitapta yazan adresi takip etmeye başladılar.

"Çok yoruldum. Kaç saattir yolculuk yapıyoruz?" diye sordu Victoria.

"Önce tren, sonra uçak. En az on iki saattir yoldayız." dedi Mona.

"Bu kadar yakınmayın. Colydor'a sadece iki kilometre kaldı." diyerek araya karıştı Blake.

Kızlar yine de yakınmaya devam ediyorlardı ve Alaska'nın soğuğu giderek daha da üşütüyordu onları. Uzun bir yürüyüşün daha sonunda 1891 yapımı Colydor Yetenek Okulu'na ulaştılar.

"Tanrım, şükürler olsun!" dedi Jason, binayı görür görmez. Colydor, McGregor gibi büyük bir arazinin ortasında değildi.

Okulun bahçesine girdikleri an, öğrencileri tuhaf bakışlar attı onlara. Ancak takılmaları gereken şey bu değildi. Hemen okulun sahibi Danny Colydor'u görmeye gittiler. Colydor, geldiklerini kameralarından görmüştü.

"Hoş geldiniz çocuklar. Siz Colydor'dan değilsiniz. Peki nereden geldiniz?" diye girdi söze müdür Colydor.

"Merhaba, efendim. Biz McGregor Yetenek Okulu'ndan geliyoruz. Bir konu hakkında sizinle konuşmak için." dedi Blake.

"Ne? McGregor'un öğrencileri ne zamandan beri Colydor'a geliyorlar?"

"Gardiyanlar geldiğinden beri."

Müdür Colydor Gardiyanları duyduğu an bembeyaz olmuştu. Sanki soluğu kesilmişti. Bu sırada McGregor'da öğrenciler de oldukça tuhaf ve anlamsız bir gün geçiriyorlardı. Sonunda aralarından biri bu kadar anlamsızlığa dayanamadı ve Gardiyanların karşısına çıktı.

"Neden bugün normalden daha saçmaymış gibi geliyor? Siz Gardiyanlarsınız. Neden orada öylece hiçbir şey yapmadan duruyorsunuz?" diye çıkıştı onlara. Karşısındaki Gardiyanla arasında bir kol uzunluğunda mesafe vardı. Gardiyan konuşmaya başladı.

"Rexford Granger... Rexford Granger."

Karşısındaki oğlanın adının tekrarladıktan sonra gizemli hareketlerini yapmaya başladı. Onun ardından da diğer Gardiyanlar. Rexford Granger, Gardiyana o kadar yakındı ki kitabın anlattığı o şey oldu. Çocuk anında yere yığıldı. Kulağından akan kan durmak bilmiyordu.

Tüm okul hemen oraya toplandı. Ethan, neler olduğunu gördüğünde bir an için bir şeylerin ters gittiğini hissetmişti.

"Yanlış bir şey var, onlara alışıyoruz. Tanrım, buna bir an önce engel olmalıyım." dedi kendi kendine. Sonunda bilinci yerine gelmişti.

O sırada okulun yeni sahibi Pars belirdi. Rahatsız edildiği için öfkeliydi.

"Lanet olsun, neler oluyor burada?"

"O öldü, Pars. Öldü!" dedi bir kız korkuyla.

"Sence yapabileceğim bir şey mi var güzelim? Bu şeyi bir an önce temizleseniz iyi edersiniz."

"Peki Pars, onun yerine biri gelecek mi? Çok yakım bir arkadaşım var..."

Pars konuşan çocuğun sözünü yarıda kesti ve kendisini devam etti.

"Öğrenci alımları kapatıldı. Yeni biri yok!"

Ardından orayı terk etti Pars. Ancak Ethan'ın kafasında soru işareti kalmıştı. Yetenek-10 sınıfına gelecek olan yeni öğrenci zaten onaylanmıştı. Ofisine kadar peşinden gitti Pars'ın.