YETENEK OKULU (1 & 2)

34. "Beklenmedik Bir Saldırı"

2. KİTAP 34. BÖLÜM

O gece çok büyük bir fırtına bastırmıştı. Kasım ayının sonuydu ve böylesi bir fırtına daha önce McGregor'da hiç gerçekleşmemişti. Asıl ilginç olan ise McGregor diğer bölgelerin hava durumlarını kontrol ettiğinde yaşandı. Eyaletin her yerinde 'sonbaharın en sıcak gecesi' yaşanırken, McGregor arazisinde gök sakin kalamıyordu.

Ani bir titremeyle yatağından kalktı Victoria. Telefonuna 12 mesaj gelmişti ve hepsi de Liza'dandı. Ürkmüştü. Dışarıda öylesine şiddetli bir fırtına vardı ki, tekrar uyuyamamıştı. Telefonunu açtı ve mesajları okumaya başladı.

"Victoria, hemen bahçedeki dersliğe gel. Ve acele et!"

Tüm mesajlar, sanki bir Gardiyan konuşuyormuş gibi aynıydı. Son mesaj ise iki dakika önce gönderilmişti. Yatağından çıktı Victoria ve üstüne bir şeyler alıp yola koyuldu. Şiddetli yağmurun altında ıslanmamak için binanın duvarının dibinden gidiyordu. Sonunda dersliğe ulaştı. Liza, en öndeki sırada oturuyordu.

"Ne istiyorsun, Liza?"

"Taşıyıcı Gardiyan'ın söylediklerini hatırlıyorsun, değil mi? Hiçbir şey yolunda gitmeyecek, Victoria."

"Ne zaman bir şeyler yolunda gitti ki?" diye sordu Victoria. Sinirleri bozulmuştu, istemsizce gülmüştü.

"Onun kast ettiği bu değil."

"Pekala, neymiş bakalım?"

"Olmaması gereken şeyler yaşanıyor, Victoria. Bir Vale olduğumu biliyorsun, tablolarımı da. Sen Blake'in ölümüne engel olduktan sonra çizdiğim tablolarda gariplikler oldu."

"Nasıl gariplikler?" diye sordu Victoria. Liza, hemen arkasındaki masada duran birkaç tablodan en üsttekini aldı ve Victoria'ya gösterdi.

"Bunu hatırlıyorsun, değil mi?"

"Evet. Marvin'in öldüğü gece."

"Tam olarak. Yaşanan ilk terslik buydu, Victoria. O gece Marvin, sizinle konuşmak için yanınıza geldi ama onunla aynı anda Hayalet Takımın hayaletlerinden biri de ordaydı."

"Yanlış. İkisi de ordaydı ama onlar birbirlerini gördükleri için öldüler."

"Bir Karanlık Asker ile bir Hayalet Takım hayaletinin göz göze gelmesinin her ikisi içinde ölümle sonuçlanacağı doğru. Ancak normalde o hayaletin orda olmaması gerekiyordu."

"Nasıl yani?"

"Bunu nasıl açıklayabilirim, bilmiyorum. Kısacası, sen Blake'in ölümüne engel oldun. Ve uyandığında zamanın biraz geri olduğunu fark ettin. Yani biz hepimiz, birkaç gün geçmişe döndük ama geçmişte yaptıklarımızın aynısını yapmadık, Victoria!"

"Ben hiçbir şey anlamıyorum, Liza."

"Kader çizgisi kırıldı, Victoria. Senin ve tanıdığın herkesin kader çizgisi kırıldı. Yani bu okuldaki birçok kişinin. Kelebek etkisi gibi."