Hiçbir şey istemedim
Ne yatak
Ne oda
Ne de ev
Sen de bırak her şeyi sadece beni sev
Dizlerimde dizlerin, boynunda ellerim
Boğulur gibi yeniden her gece her gece
Doğalım mı sevgilim
Doğalım mı sevgilim
Doğalım mı sevgilim
**********
"Gerçekten ben ikinizden birini öldürmeden kesin artık!"
Cemre Leylim'in de Ece'nin de havada salladığı elbiseleri çekerek ellerinden aldı ve yatağın üstündeki tomara doğru fırlattı. "Daha fazla elbise denemiyorum!" dedi fermuarına ulaşmaya çalışırken. "Bu saçmalık bitmiştir! Finito kızlar! Hadi yallah evlerinize!"
"Allah allah! Niye saçmalık olsun ya?" diye itiraz etti Leylim yatağa oturup. Bu işi sonuçlandırmadan gitmeye niyeti varmış gibi görünmüyordu. Kendi seçimi olan gece mavisi elbiseyi yeniden eline almıştı. "Bu renk saçlarınla şahane oluyor işte."
"Ya bayılacağım şimdi!" dedi Cemre. Üzerine giydiği muhtemelen yirminci elbiseden kurtulmaya çalıştığından iki büklüm garip bir şekil almıştı vücudu. Nefes alamıyordu. "Ece çıkar beni şu şeyin içinden."
"Baş üstüne kraliçem. Banyonuzu da derhal hazır ediyoruz. Üstüne sizi pudralayıp pamuklara saracağız."
Cemre ona öldürücü bir bakış attıysa da laf yetiştirecek takati kalmamıştı. Saat muhtemelen onu geçiyordu ve yorgunluk kendini fazlasıyla hissettirmeye başlamıştı. Delice hareketli geçen müzikal seçmelerinden sonra Cemre'nin tüm itirazlarına rağmen kızlar onunla eve gelmek istemiş, odasına girdikleri andan itibaren de gardırobun önünden çekilmemişlerdi. Güya Cemre'nin asla kutlamayı düşünmediği doğum günü için kıyafet seçeceklerdi. Sanki onu herkesten iyi tanımıyorlardı da...
"Niye bu kadar abarttınız anlamadım ki?" diye söylendi Cemre eşofmanını altına geçirirken. "Gideriz sahile, bir şeyler içer muhabbet ederiz. Önden elbise seçmeler falan nedir yani?"
"Üf bozma işte kızım ya." dedi Ece. "İçimizden geldi bu defa. Şöyle bir gün süsleneceğiz sayende. Kendi aramızda kutlarız mis gibi. Şıkır şıkır, oh!"
"Hem Can da gelecek." diye destekledi Leylim. Aşkı sözlerinin her hecesine yansımış, heyecanı gözlerinde parlamıştı.
"Bence sen o kadar emin olma." dedi Cemre. "Hala gıcık davranıyor bana. Bir de üstüne Zeynep'i var tabi. Onu bırakıp gelemez şimdi o."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAHAR UYKUSU
RomansaDaha beş yaşındayken uykusunda evini yakan bir kız. Bir uyurgezer. Beş yıl sonra eve dönen genç bir adam. Ege. Zeytin bahçeleri. Lise hayatı. AŞK. AŞK. AŞK. Arkadaşlar. Dostlar. Düşmanlar. Büyük bir sır. Korkunç bir entrika. Kırılan kalpler ve kırı...