Nadałaś sensu mojemu życiu

kocham was bez względu na wszystko

Podczas pobytu w szpitalu przez trzy dni odwiedzali mnie Kubańczyk z małą i warzywo z kruszelem.
Dziś już wychodze, jest godzina 9:02 czyli za 10 minut dadzą mi wypis. Spakowałam swoje rzeczy i gdy miałam wychodzić do sali wszedł mój ukochany ale bez Łucji.

M: hej kochanie gdzie Łusia.?
K: została z Markiem i Łukim.
M: dlaczego?
K: Marek stwierdził, że za mało czasu spędzamy sami, a foka powiedziała żebym zostawił z nimi Łucje oni sie nią zajmą.
M: no dobra a my co?
K: z tego co wiem to kochasz wesołe miasteczka prawda?
M: Tak! uwielbiam.
K: no to właśnie tam jedziemy. Przywiozłem ci ubrania.

Były to czarne legginsy z adidasa, koszulka z Levis'a i bluza Kubusia.

M: serio twoja bluza?
K: tiak wiem, że je uwielbiasz
M: no i to bardzo. Właśnie jak wstałam to przeszłam mi przez głowę myśl, że nie mam żadnej bluzy.
K: widzisz mam dar jasnowidzenia. 
M: mój Kubuś jasnowidz.
K: ubieraj sie i jedziemy.

Zrobiłam to co Kubuś powiedział, zeszliśmy  na dół przed szpital.

M: Kochanie gdzie jest twoje auto?
K: no to właśnie druga niespodzianka.
M: co?
K: odwróć sie w lewo
M: no dobra.

Spojrzałam w lewą stronę i moim oczom ukazało sie piękne niebieskie Audi.

M: Kubuś jest cudowne.
K: cieszę sie.
M: ty prowadzisz ja sie po tym wypadku jeszcze boje.
K: spokojnie. cholera zaczęło padać a mieliśmy jechać w twoje ukochane miejsce.
M: to nic pojedziemy kiedy indziej, a  teraz możemy jechać do domu a tam...
K: cóż to za złe myśli?
M: ty gupku (napisane specjalnie) Nie to miałam na myśli. Chociaż nie jest to głupi pomysł.
K: no to co miałaś na myśli?
M: zostawimy rzeczy i przypomnisz mi jak sie jeździ ulubioną marką naszego Lorda.
K: dobra. A jesteś pewna, że już dziś chcesz jechać.  
M: tak. Kuuubuś?
K: No?
M: dziękuje Ci.
K: za co?
M: to że mam Ciebie, Łucję i chłopaków.
K: ja też dziękuje. Kotek dasz buziaka?
M: jeszcze sie pytasz. No jasne.

On jak całuje to siódme niebo.

Time skip: 20 minut później
Wróciliśmy do domu gdzie Łukasz bawił sie z małą, a Maruś robił obiad.

Ł: cześć Martynka.
Mar: eluwa.
Mart: cześć. Hej Łusia.
jak to mam w zwyczaju wzięłam ją na ręce i wycałowałam.
K: ja nie miałem takiego przywitania.
Mart: od dziś będziesz miał. Łukasz widzisz on jest zazdrosny nawet o to, że Łucja ma takie przywitanie.
Ł: mąż i tatuś na medal.
Mart: ty szmulu miałeś być po mojej stronie.
Ł: ups... nie wiedziałem.
Mart: dobra wybaczam. Nie mówiłam wam tego ale w szpitalu Kaśka chciała do mnie wejść.
K:  Że co?
Ł: Kaśka chciała do niej wejść.
Mar: i co ?
Mart: powiedziałam lekarzowi co zrobiła a on zadzwonił na policje i ją zagarnęli.
K: dobra.
Ł: i co podoba sie autko?
Mart: jest piękne.
Ł: mi i Markowi odwdzięczysz sie w sposób taki, że będziesz nam robiła obiady. A Kubie to już w inny sposób.
Mart: już wiem o co ci chodzi.
K: czy to jest to co ja myślę?
Mar: cepie zależy o czym myślisz bo każdy ma inne skojarzenia.
K: ja myślę o tym aby Łucja miała rodzeństwo.
Ł: jaki chujek rozszyfrował mnie.
Mar: kurna ja też o tym myślałem, a ty Martynka?
Mart: ...
K: Martynka?
Ł: ej co jest?
Mart: sorka zamyśliłam sie. Zajmiecie sie Łucją? Ja jade do Justyny.
K: po co?
Mart: zabronisz mi?
K: nie ale mieliśmy spędzić czas razem
Mart: trzeba było nie zaczynać tematu rodzeństwa Łucji. Nie wiem kiedy wrócę pa.

Wsiadłam do mojej nowej audisi i skierowałam sie w stronę parku fakt miałam jechać do Justyny ale nie mam ochoty z nikim gadać.

*Kubańczyk pov.*
O co mogło chodzić ? Przecież ja tylko powiedziałem, że myślę o tym aby Łucja miała rodzeństwo. Czy ja serio jestem takim zjebem ?
A może Martyna zasługuje na kogoś takiego jak Łukasz a nie ja. Co ona we mnie widzi? Mam okulary nie jestem tak zabójczo przystojny jak Wawrzyn, nie byłem modelem. Eh nie wiem.

K: Łukasz czy ja serio jestem takim idiotą?
Ł: Kuba nie jesteś.Może Martyna jeszcze nie jest gotowa na rodzeństwo dla małej.
K: być może tak.
Mar: po tym co przeszła, jak usłyszała, że może nie przeżyć porodu, potem jak ten lekarz zadzwonił, że Łucja nie żyje. Kuba nie dziw jej sie.
K: macie racje. Iść jej szukać ?
Ł: zostaw sama wróci.

W tym samym momencie rozległ się po domu dźwięk otwieranych drzwi.
Była to mój ukochana Martynka.
Podszedłem do niej i objąłem najmocniej jak sie dało, po chwili dało sie usłyszeć cichy szloch.

K: ej miśka co jest?
M: Kuba ja nie chce już żyć
K: kurwa dlaczego tak mówisz?
M: spotkałam... Starych kolegów ojca u których....  Nie no nie mogę ci powiedzieć bo mnie zostawisz.
K: obiecałem, że zawsze przy tobie będę więc proszę powiedz.
M: no dobrze ale chodź na dół.
K: chłopcy patrzcie na małą
Ł: spoko idź.

Zszedłem z nią do studia i usiedliśmy na kanapie.
K: mała powiedz prosze.
M: zanim przyszłam na casting przez 3 lata pracowałam w klubie nocnym u znajomych tego potwora. nie mogłam stamtąd odejść ponieważ zagrozili mi, że jeśli ich zostawie oskarżą mnie o liczne kradzieże pieniędzy czego oczywiście nie zrobiłam. Dziś spotkałam sie z przeszłością. Ponieważ byłam w parku a oni do mnie podeszli i powiedzieli, że mam wrócić albo mój chłopaczek w sensie ty o wszystkim sie dowiesz.

K: kochanie wiesz ze nie zostawiłbym cie. A nimi sie nie przejmuj. kocham cie i nikt nigdy cie nie skrzywdzi.

Potem każdy sie wykąpał i poszliśmy spać.

No witam jak tam zdrowie?
Rozdział być może dla niektórych krotki ale dla mnie zajebisty pod względem tekstu.
To tyle papa