Stay | Han Jisung

069

"Uy tawag ka daw ni Prof. Yumi." Bungad ni Seungmin sa akin pagkaupo ko sa tabi niya.

Taas kilay ko siyang tinignan, "Wala naman akong ginawa ah?"

"Ewan, sabi niya may sasabihin daw siya sa'yo." Kibit balikat na sagot niya naman kaya napasimangot ako.

Ugh, kakatakbo ko lang from another building tapos tatakbo nanaman akong kabilang building para pumuntang Faculty Building.

Hello, buti sana kung hindi malawak ang JYP at hindi tinatakbo ang kada building.

Pero kahit naman magreklamo ako, walang mangyayari. Kaya nagpaalam ako kay Seungmin na aalis ako at lumabas na ng room.

Edi hindi ako tumatakbo kasi nahihiya ako sa mga students na chill lang na naglalakad sa grounds. Ayoko namang malate sa class ko pero ayoko rin paghintayin si Prof. Yumi so no choice ako kung di maglakad ng mabilis.

"Noona!" Natigil ako nang biglang may tumawag sa akin. Paglingon ko, nakita ko si Jeongin pala.

"Hala baby ko!" Sigaw ko naman at tumakbo na siya papalapit sa akin.

"Wala ka nang klase?" Tanong ko agad.

"Syempre wala na! Sa tingin mo magcucutting ako?" Taas kilay na tanong niya naman pabalik. Hayup to, dinaig pa ako.

"San ka ba pupunta? Sama ako!" Dugtong pa niya.

Umiling agad ako sa sinabi niya. "Baliw may klase pa ako. Sabi lang ni Seungmin na pinapatawag ako ni Prof. Yumi."

"Bumagsak ka sa kaniya?!" Parang gulat na gulat na tanong niya na napatingin pa sa amin yung ibang naglalakad.

Shet nakakahiya! Baka akalain nilang bumagsak talaga ako! Bad shot naman ako sa kanila pag ganon.

Hinampas ko siya ng malakas. "Baliw! Sa tingin mo babagsak ako?"

"Sabagay oo nga naman." Patango tango pa niyang sabi. "Pero bat ka pinapapunta sa kaniya?"

"Alam mo, para kang tanga! Nandito naman ako pero sarili mo pa rin kausap mo! Wala kang friends?" Pagtataray ko pero hindi niya pa rin ako pinapansin at patuloy na kinakausap ang sarili niya.

"Aha!" Nagulat ako nang bigla siyang magsnap ng fingers. "Ikaw highest sa latest quiz niyo no?"

Kahit naguguluhan ay tumango ako. "Oo, wala kasi si Seungmin non kaya chamba sigurong highest ako."

Umiling iling lang si Jeongin at parang tangang nagkukunyaring umiiyak. Hahampasin ko na sana siya pero bigla siyang nagsalita ulit.

"Goodluck nalang sa tuturuan mo! Kailangan galingan mo diyan para ready ka sa next quiz niyo." Sabi niya at may pagpat pa siya sa likod ko.

Sobrang naguluhan ako sa sinabi niya. Nagprocess pa at bago pa ako makapagsalita ulit, may tinawag na si Jeongin.

"WOOJIN HYUNG!" Sigaw niya at nakita ko nga si Kuya Woojin na papalapit sa amin.

"Bat nandito kayo? Tapos na klase mo Jeongin ah? Tapos ikaw naman Riley, dapat magsastart na klase mo." Bungad niya sa amin kaya natawa kami. Parang tatay lang ah.

"Pauwi na kaya ako! Nakita ko lang si Noona kaya natigil ako. Tapos hyung alam mo ba, pinapapunta siya ni Prof. Yumi sa kaniya!" Halos sumbong na tono ang narinig ko kay Jeongin kaya napafaceplam ako.

"Bumagsak ka sa quiz niyo?" Gulat na tanong tuloy ni Kuya Woojin.

"Uy hindi kaya kuya! Ako highest sa last quiz namin!" Kontra ko agad. "At saka bakit puro quiz tanong niyo? Alam niyo ba kung bakit ako pinatawag ni Prof. Yumi?"

Nagchuckle lang silang dalawa kaya napairap ako. "Basta sumunod ka lang at galingan mo sa susunod na quiz." Pinat pa ako ni Kuya Woojin one last time saka siya naglakad na paalis sa amin.

"WOOJIN HYUNGGG!" Tawag ulit ni Jeongin.

Humarap ulit si Kuya Woojin at kumaway siya sa amin. "Bakit? Bilisin mo paalis na ako!" Sigaw niya rin pabalik dahil medyo malayo na siya.

Nataranta agad si Jeongin at tumakbo papunta kay Kuya Woojin para siguro pigilan siyang umalis. Sumunod ako dahil di siya pwedeng umalis! Naguguluhan pa ako sa sinabi niya eh!

"Hala saglit akala ko ba hihintayin mo kami?! May lakad pa tayo hyung uy!" Rinig ko pang habol ni Jeongin.

Pinitik siya ni Kuya Woojin sa noo pagkalapit namin sa kaniya. "Magbibihis lang ako ng bagong damit at saka susunduin si Helena sa library. Babalik ako." Sagot pa niya.

"Ah akala ko aalis ka na tapos di ka na sasama sa amin." Parang batang sabi ni Jeongin.

"Basta babalik ka ha!" Bilin pa niya ulit.

Napailing nalang si Kuya Woojin at ginulo ang buhok namin parehas. Nasama pa ako aba!

"Oo babalik ako. Pasabi sa kanila pahintay ako." And then he said his goodbye and left na.

Mabilis na tinakbuhan din ako ni Jeongin dahil alam niya sigurong tatanungan ko siya sa mga sinabi nilang dalawa kanina.

I was left dumbfounded pagtapos akong iwan ni Jeongin. Mukhang di nanaman makakauwi ng maaga si Jisung dahil may lakad daw sila.

Speaking of Jisung, di ko pa siya nakikita buong araw. Might as well enjoy the day na hindi ko nakikita mukha niya. Except kaninang umaga kasi magkikita at magkikita talaga kami non.

I sighed and made my way sa Faculty Building. I pressed number 9 sa elevator dahil doon yung office ni Prof. Yumi. Lahat kasi ng Prof sa JYP ay may sariling maliit na office.

I knocked three times. At pagbukas ko, nadatnan ko ang all smile na si Prof. Yumi.

"Pinapatawag niyo daw po ako?" Di ko pa sure na tanong.

Prof. Yumi giggled at my actions. "Sit down. Di kita papagalitan."

Nakahinga akong maluwag and sat in front of her desk. "Bakit niyo po ako pinatawag?" With hesitation na tanong ko.

"First of all, I want to congratulate you for being the highest in your first quiz in this university. Sobrang namangha ako sa'yo and I know you have the brains and ability to help others." Panimula niya.

"Ano pong ibig niyong sabihin?"

"It means, I am entrusting you to help one of your classmates sa class ko. This classmate of yours excelled in talents but not in academics. We need grades to put in his cards and not just failing grades every written works. Kaya I want you to tutor him until our next quiz. If both of you got a passing score, I will reward you for your excellent work."

Napanganga ako sa gulat. I can't comprehend the words I just heard at parang it will take time to process.

Di ko pa nadadigest lahat ng sinabi ni Prof. Yumi ay may kumatok na sa office niya.

"Jisung, glad your back! Here's your tutor I am telling you."

May body automatically reacts at humarap sa may pinto nang marinig kung sinong tinawag ng prof namin.

I saw him awkwardly smiling siguro with the thought of I will tutor him kasi nagfail siya sa class.

And oh god, kailan niyo po ba kami balak paghiwalayin?

---
Ang sabaw ng update no?

Sabi ko kasi I can't and will not update kasi I am still in pain pero di ko kayang hindi maupdate ang chapter ngayon.

It's because there's Woojin in this chapter at sinadya kong magkaroon ng double meaning ang mga sinabi niya dito.

Inupdate ko lang tong chapter na to but di ko pa rin alam kung kailan ako babalik.

I can just assure you na I will update agad pag okay na ako, pag okay na tayong lahat.

At bago matapos tong chapter na to,

Kim Woojin... you are still and forever will be, Stray Kids. Thank you for everything love.