Stay | Han Jisung

081

"Tangina hanapin niyo! Walang tataguan yon!"

"Maglibot din kayo sa labas kung sakaling nakatakas!"

Marami pang sumunod na utos ang narinig ko. Nanginginig ako sa takot at kusa nang tumutulo ang luha ko. Malakas ang boses kaya alam kong nasa tabi lang sila ng pader kung nasaan ako.

I'm scared, really scared. Kulang nalang ay dasalin ko ang buong rosaryo sa takot.

Kanina pa sila nagsisira ng gamit, para siguro hanapin ako o trip lang nila. Hinihingal na nga ako dahil sa mga pigil na piyok ko kakaiyak. Sobrang bilis ng tibok ng puso ko at hindi na makalma pa.

Unang beses kong naexperience to, akala ko ay sa action movies and novels lang may ganito. I took too many things for granted na hindi ko man akalain na nangyayari na to ngayon.

Hindi ako makatayo para hanapin ang light switch nitong studio. Wala rin naman akong balak magbukas ng kahit ano dahil baka ikapahamak ko pa kung gumalaw ako.

I suddenly bang my head sa pader in frustration at biglang nagbukas ang hidden door.

Shit shit shit! Yung switch ng pintuan ang natamaan ko!

"Gago meron pa dito!" Rinig ko sa mga tao sa labas kaya napagapang ako papuntang isang gilid.

It's dark, at alam kong tumingin na sila sa loob but I can't look back. I shut my eyes, held my breathe, heart beating faster, nasasakal na ako.

Hanggang sa may umabot na sa paa ko at kinaladkad ako palabas. I cried in fright. "B-bitawan n-niyo ko! Please let me go!" Paulit ulit na iyak ko.

Uminit ang tuhod ko dahil sa pagkaladkad nila sa akin. Tumama rin ang kamay kong nakaladlad sa ilang bubog na nakakalat. Hindi ko magawang idilat ang mata ko kahit na pinilit na nila akong itayo at may humawak na sa dalawang kamay ko sa likod.

"Open your eyes, dear. Kilala mo ko." Nagstop ang paghinga ko. Kahit hindi ko idilat ang mata ko, I know who it is.

I gathered my strength at binuksan ang mata ko dahan-dahan. And I was right. "Kihyun..." halos hangin na sambit ko.

Ngumisi siya. "Miss mo ko?" Nilapit niya pa ang mukha niya kaya inilayo ko ang mukha ko.

"Sabi ko sayo ayaw sayo." Asar naman ng lalaking nakahawak sa kamay ko sa likod.

Inirapan lang siya ni Kihyun. "Tangina mo Hyungwon!" Tumawa lang naman yung Hyungwon ba yon? Na nasa likod ko.

Nilibot ko ang mata ko at sobrang daming taong nakapalibot. Yung anim na malapit lang sa akin ang walang tapal sa mukha, na para bang pinagmamalaki pa nilang nandito sila ngayon.

"Ang tagal naman ng boyfriend mo." Inip na sabi ng isang lalaki.

Nagtaka ako. "Wala akong boyfriend..." i tried to talk to them para wala na silang gawin pa habang wala pa si Jisung.

"Bobo I.M bat ba kinakausap mo yan?" Inis na sabi naman nung lalaki na katabi niya.

"Paki mo ba Shownu Hyung? Inip na ko." Sagot naman nung I.M ata yon.

I am constantly remembering all their names and looks. Para if ever na tinanong nila ako ay masasagot ko kung sino sila.

So nilakasan ko na talaga ang loob kong kausapin sila. "I really don't have a boyfriend..."

Lumapit sa akin si Kihyun. "Wag mo na ideny, dear. Narinig ko na sa sarili kong tenga."

That hits me. Akala nila girlfriend ako ni Hyunjin dahil nung niligtas niya ako non sa library.