ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန္း ( ၁၄ )

Zawgyi

အခန္း ( ၁၄ )
အမွတ္သုံးအစ္ကိုလား။ အမွတ္သုံးအစ္မေတာ္လား

ခ်န္ေဖးႏွင့္သူ၏သူငယ္ခ်င္းမ်ားသည္ အျခားလူမ်ားဒုကၡေရာက္ေနသည္ကို ၾကည့္ရလွ်င္ေပ်ာ္႐ႊင္ေနတတ္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းျဖစ္ပ်က္ေနပုံကိုၾကည့္ကာ ေကာင္းကင္မွ နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္မ်ားက ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဥပေဒႏွင့္အညီ ဒဏ္ခတ္ေလၿပီ ဆိုၿပီးေတြးေနၾကေလသည္။ နတ္မီးလွ်ံစမ္းသပ္ပြဲအတြက္ တာဝန္ေပးခံထားရေသာ အျပင္ဘက္စည္းဂိုဏ္းသား ၂ေယာက္ကမူ အမုန္းတရားမ်ားျပည့္ေနေသာ အၾကည့္ျဖင့္ၾကည့္ေနၾကသည္မွာ အျခားဘယ္အေစခံကမွ သူတို႔ကိုထိုကဲ့သို႔မုန္းတီးသည္အထိ မလုပ္ထားသကဲ့သို႔ပင္။

" ကြၽန္ေတာ္မသြားခ်င္ဘူးဗ်ာ " ဟု ေျမျပင္ေပၚသို႔ တြဲရ႐ြဲ က်သြားေသာ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းက ၾကားရသူတိုင္း ငိုေႂကြးေစေလာက္မည့္ အသံႏွင့္ ငိုယိုေျပာေလသည္။

လမ္းေအာက္ဖက္တြင္မူ အစ္ကိုဖက္တီးက်န္းႏွင့္ အမွတ္သုံး ဖက္တီးဟီက လီခ်င္းေဟာက္ကိုျမင္လိုက္သျဖင့္ တုန္လႈပ္သြားေလသည္။ သူတို႔ကိုသတိမထားမိေစရန္ ေလးခါင္းမ်ားကိုငုံ႕ထားလိုက္ၾကသည္။

" အမွတ္ကိုး ဂိုဏ္းတူညီေလးရာ။ ငါလည္း မကယ္ခ်င္တာမဟုတ္ပါဘူးကြာ။ ဒါေပမဲ့အခုက ေမႊးရနံ႕တိမ္ေတာင္ရဲ႕ ေတာင္ထိပ္သခင္လာမွေတာ့ ငါတို႔လည္း ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ။ အျပင္စည္းဂိုဏ္းထဲမွာ သည္းခံေနရ႐ုံကလြဲၿပီး တစ္ျခားေ႐ြးခ်ယ္ခြင့္မရွိေတာ့ဘူးကြ။" ဟု ဖက္တီးက်န္းႀကီးက သက္ျပင္းခ်ရင္းဆိုကာ မသိမသာေလး ေရွာင္ထြက္ေျပးရန္ ႀကိဳးစားေနေလသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ထိုအခ်ိန္တြင္ လီခ်င္းေဟာင္၏ အသံမွာ သူ႕နားသို႔ ေရာက္လာေတာ့သည္။

"မင္းတို႔၂ေယာက္လည္း လိုက္ခဲ့ရမွာပဲ။"
ဖက္တီးက်န္းမွာ ထိုစကားမ်ားကိုၾကားလိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ႀကီးမားေသာအားတစ္ခုက သူႏွင့္ အမွတ္သုံး ဖက္တီးဟီကို ေလေပၚသို႔ဆြဲေခၚသြားေလသည္။ ေတာင္ထိပ္သို႔ဆြဲအတင္မခံရခင္ သစ္ပင္တစ္ပင္ကိုလွမ္းဆြဲဖို႔ရာ အခ်ိန္ပင္မရလိုက္ေခ်။