ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန္း ( ၁၃၁ ) ( Zawgyi )

ေရာစပ္ျခင္းမ်ား

ယစ္မူးေနေသာ ဝက္ဝံႀကီး အေဝးသို႔ ဒယိမ္းဒယိုင္ထြက္ခြာသြားသည္ကို ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းက လက္ကိုေနာက္ဘက္တြင္ယွက္ကာ မတ္တတ္ရပ္ရင္းၾကည့္ေနသည္။ ထိုဝက္ဝံႀကီးမွာ မထြက္သြားခ်င္ေသးေသာပုံစံျဖင့္ ေနာက္သို႔ သုံးႀကိမ္တိတိ ျပန္လွည့္ၾကည့္ေနေလသည္။ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းကမူ သူျပဳလုပ္ခဲ့သည့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္မ်ားအေၾကာင္းေတြးရင္း ေက်နပ္ေနေတာ့သည္။

ေနာက္လဝက္အေတာအတြင္းတြင္ သူက သားရဲေမြးျမဴေရးၿခံ ထဲသို႔သြားကာ ေသခ်ာစိစစ္ေ႐ြးခ်ယ္ထားသည့္သားရဲမ်ားကို ဆက္၍ေခၚေခၚလာသည္။ သားရဲသေႏၶတည္ပန္းပြင့္ႀကီးမွာ ထိုသားရဲမ်ားကိုဝါးမ်ိဳသြားၿပီး သူတို႔က သာယာမႈမ်ားႏွင့္ယစ္မူးေနေသာပုံစံမ်ားျဖင့္ ျပန္ထြက္လာၿပီး ယိမ္းယိုင္ေနေသာေျခေထာက္မ်ားျဖင့္ အေဝးသို႔ ထြက္ခြာသြားၾကေလသည္။

ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းက သူေ႐ြးခ်ယ္သည့္ သားရဲမ်ားကို ေသခ်ာသတ္မွတ္ထားၿပီး အထူးျခားဆုံး သားရဲအေကာင္ႏွစ္ရာထဲမွ အေကာင္မ်ားကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္ေလသည္။

သူက ထိုပန္းပြင့္ကို အံ့မခန္းအစြမ္းထက္ေသာ သားရဲအား ေမြးဖြားေပးေစလိုသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ သူကေတာထဲမွ အသန္မာဆုံး အႀကီးမားဆုံးေသာ သားရဲမ်ားကိုသာ ေ႐ြးခ်ယ္ျခင္းျဖစ္သည္။

အဆုံးတြင္ အကူအညီေပးထားၾကသည့္ သားရဲအကုန္လုံးမွာ မႏၲန္အစီအရင္ အျပင္ဘက္တြင္ စုေဝးေနၾကေတာ့သည္။ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းေပၚလာတိုင္း သူတို႔က ေနာက္တစ္ေခါက္ဝင္ခြင့္ထပ္ေပးရန္ အသံကုန္ေအာ္ဟစ္ေနၾကေလသည္။

" လုံးဝ ခြင့္မေပးႏိုင္ဘူး။ တစ္ခါ ကူညီၿပီးရင္ေတာ္ပီေပါ့။ ငါမင္းတို႔ ထိခိုက္ဒဏ္ရာရမွာ မလိုလားဘူး။" ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းကမူ ခပ္ျပတ္ျပတ္ ျပန္ေျပာေလသည္။ အဆုံးတြင္ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းက ပန္ဂိုလြန္ႀကီးကို အကူအညီေပးခိုင္းရန္ ေခၚေဆာင္လာေလသည္။ ထိုအခါမွသာ သူေ႐ြးခ်ယ္စရာ သားရဲအေကာင္းစားမ်ားကုန္သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း သတိထားမိလိုက္ေလသည္။

ထို႔အျပင္ သားရဲသေႏၶတည္ပန္းပြင့္၏ ပြင့္ခ်ိန္မွာ အၾကာႀကီးမဟုတ္ေၾကာင္း သူကသိထားေလသည္။ အဆုံးတြင္ ထိုပန္းပြင့္က ၎၏အတြင္းတြင္ရွိေသာ သားရဲမွာ ဘာေကာင္ႀကီးျဖစ္ေနျဖစ္ေန ေမြးထုတ္ေပးမည္သာျဖစ္သည္။ ထိုအခါ သူက အနည္းငယ္ စိတ္ကသိကေအာက္ျဖစ္လာေလသည္။