ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန္း ( ၁၅၂ )

Zawgyi

မင္းက အရွက္မရွိဘူး။
မဟုတ္ဘူး...မင္းက အရွက္မရွိတာ...။

ေက်ာက္စိမ္းျပားကိုလႊင့္ပစ္လိုက္ၿပီး ႐ႊီေရွာင္ရွန္းျပန္လည္ထြက္ခြာသြားေလသည္။ ဂိုဏ္းသို႔ျပန္ေရာက္သည္ႏွင့္ စကၠဴအေဆာင္လက္ဖြဲ႕မ်ားဝယ္ရန္အတြက္ သူ၏အေဖႏွင့္အေမထံမွ ေငြေၾကးမ်ားမ်ားစားစားေတာင္းမည္ဟု ဆုံးျဖတ္ထားေလ၏။ ေနာင္တစ္ခ်ိန္က်လွ်င္ ေမွာ္ပစၥည္းမ်ားအသုံးမျပဳပဲ စကၠဴအေဆာင္လက္ဖြဲ႕မ်ားအသုံးျပဳၿပီး နာမည္ေက်ာ္ၾကားလာေအာင္လုပ္မည္ျဖစ္သည္။ စကၠဴအေဆာင္လက္ဖြဲ႕မ်ားအသုံးျပဳျခင္းသည္ ပိုၿပီးအထင္ႀကီးေလးစားဖြယ္ေကာင္းသည္ဟု သူထင္ေနသည္။

႐ႊီေရွာင္ရွန္းသည္ ေမြးကတည္းကခ်မ္းသာႂကြယ္ဝလာသူျဖစ္သည္။ ဂိုဏ္းက သူ႔အေပၚဘယ္လိုျမင္သည္၊ ဘယ္လိုထင္သည္ကို စိတ္မဝင္စား။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကို သေဘာက်ႏွစ္သက္ပါက ထိုသူႏွင့္မိတ္ေဆြဖြဲ႕မည္၊ သေဘာမက်မႏွစ္သက္ပါက ေခ်ာင္း႐ိုက္ခ်င္႐ိုက္မည္။ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းကိုမူ သူသေဘာက်ႏွစ္သက္သည္ဟု ထုတ္မေျပာခ်င္။ သို႔ေသာ္ သူ႔စိတ္ထဲမွာေတာ့ သေဘာက်ႏွစ္သက္လ်က္ရွိသည္။

သူသည္ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းႏွင့္သာရင္ဆိုင္တိုက္ခိုက္ရမည္ဆိုပါက နည္းနည္းေလးမွတုံ႔ဆိုင္းမေနပဲ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္း၏ေျမစီးေၾကာင္းဆြဲငင္သလင္းေက်ာက္ကို လုယူပစ္မည္ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္လည္း ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းႏွင့္တိုက္ခိုက္ရလွ်င္ သူမႏိုင္ႏိုင္ေသာေၾကာင့္ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းကို လိမ္ညာေပါင္းၿပီး ေျမစီးေၾကာင္းဆြဲငင္သလင္းေက်ာက္ကိုယူျခင္းက ပိုေကာင္းေပမည္ဟု သူဆုံးျဖတ္လိုက္သည္။

ေက်ာက္စိမ္းျပားကို ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းဆုပ္ကိုင္လိုက္သည္ႏွင့္တၿပိဳင္နက္ ႏွစ္သက္ေပ်ာ္႐ႊင္ဖြယ္ခံစားမႈတစ္ခု သူ႔ထံသို႔စီးဝင္လာသည္။ ေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနျခင္းမွာခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီး အရာအားလုံးကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းျမင္ရလာသည္။ ထိုခံစားခ်က္သည္ ေရေအာက္ကိုေရာက္ေနၿပီး အသက္ရႉမရျဖစ္ေနရာမွ ႐ုတ္တရက္ေလေပၚသို႔ျပန္ေရာက္သြားသလိုခံစားခ်က္မ်ိဳးျဖစ္သည္။