ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန္း ( ၁၂၈ )

#Zawgyi

ႏိုးထလာျခင္း

ပုံရိပ္ေယာင္ ကမာၻထဲတြင္ အရာအားလုံးၿပိဳက်ပ်က္စီးေနၿပီး အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာျဖစ္ေနသည္။ ေရွးေဟာင္းသားရဲႀကီးက အားလုံးကိုမြစာႀကဲေနေအာင္ လက္သည္းျဖင့္ဆုတ္ၿဖဲေလရာ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္း၏စိတ္ကိုပင္ အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈရွိခဲ့ေလ၏။

သူ၏ သတိရွိေနမႈသည္ အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာပ်ံ႕လြင့္ေတာ့မလိုျဖစ္ေနၿပီး ေဘးဘီကိုေၾကာင္စီစီေငးၾကည့္ေနမိသည္။ လက္သည္းမ်ားက ေကာင္းကင္တခုလုံးကို ဆုတ္ၿဖဲပစ္ေနသည္မွာ လုံးဝထိတ္လန္႔ေၾကာက္႐ြံ႕ဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။

ထိုကဲ့သို႔ေသာ မယုံၾကည္ႏိုင္ေလာက္စရာတန္ခိုးမ်ားကို သူလည္းပိုင္ဆိုင္ခ်င္လာမိေလ၏။ သူသည္ ေကာင္းကင္ႏွင့္ေျမႀကီးကိုပင္ ဆုတ္ၿဖဲႏိုင္ခ်င္လာေလ၏။ သူသည္လည္း ထိုကဲ့သို႔ေသာတန္ခိုးမ်ားရရွိရန္၊ ထိုတန္ခိုးမ်ားကိုေကာင္းမြန္စြာအသုံးခ်ႏိုင္ရန္၊ သူ၏ကိုယ္ပိုင္တန္ခိုးမ်ားျဖစ္လာေစရန္ ဘာမဆိုလုပ္ခ်င္စိတ္ေပၚလာေလ၏။

ထိုအေတြးမ်ား စိတ္ထဲတြင္ျပည့္ႏွက္လာေလေလ၊ သူ၏အသိစိတ္သည္ေမွးမွိန္လာေလေလျဖစ္ေလ၏။ ထိုကဲ့သို႔အခ်ိန္အနည္းငယ္မွ်ျဖစ္ေနၿပီး သူ႔ဆီသို႔တုန္ခါမႈတခုျဖတ္သန္းသြားရာ ထူးဆန္းတာတခုခုျဖစ္ေနၿပီဟု သိလိုက္ရသည္။ ဤေနရာသို႔ သူေရာက္လာခဲ့ရျခင္း၏ရည္႐ြယ္ခ်က္မွာ လက္သည္းမ်ားရွိေသာလက္ႏွင့္ ဘာမွပက္သတ္မႈမရွိမွန္း ႐ုတ္တရက္သတိရသြားေလ၏။

ထိုအေတြးသည္ တစထက္တစျပင္းထန္လာရာ ေနာက္ဆုံးတြင္လက္သည္းမ်ား၏ေသြးေဆာင္မႈကို ဖုံးလႊမ္းသြားေလ၏။ အစိတ္စိတ္အႁမႊာႁမႊာပ်ံ႕လြင့္ေနေသာ အသိစိတ္သည္ ေ႐ြ႕လ်ားေနရာမွ တျဖည္းျဖည္းရပ္တန္႔သြားေလသည္။ ထို႔ေနာက္ သူ႔ဆီသို႔ ျပန္လည္စုစည္းလာၾကၿပီး တေပါင္းတစည္းတည္းျပန္ျဖစ္သြားေလ၏။

စိတ္ကူးထဲတြင္ ႀကီးမားေသာသားရဲႀကီးသည္ ထပ္မံေပၚထြက္လာျပန္၏။ သို႔ေသာ္ ယခုတေခါက္လႈပ္ရွားေနသည္မွာ လက္သည္းမ်ားရွိေသာလက္မဟုတ္ေတာ့ပဲ အၿမီးျဖစ္ေနေလသည္။ ထိုအၿမီးသည္ ၾကာပြတ္တေခ်ာင္းႏွင့္တူကာ ကမာၻေျမႀကီးကို အစိတ္စိတ္ကြဲသြားေအာင္႐ိုက္ႏွက္လ်က္ရွိၿပီး ေကာင္းကင္ကိုလည္းဖ်က္ဆီးေနသည္။ က်ယ္ေလာင္စြာေပါက္ကြဲသံႀကီးသည္ ေလာကတခုလုံးပ်ံ႕ႏွံ႔သြားေလသည္။