ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန်း(၈၉ )

Zawgyi

အရႈံးေပးလိုက္႐ုံပဲ....

ပိုင္ေရွာင္ခ်န္းေမာ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေျမာက္ဘက္၏ထိပ္သီးလက္ေ႐ြးစင္ငါးေယာက္ထဲက တစ္ေယာက္ျဖစ္ေသာ ေပဟန္လဲ့ၿပဳံးေနသည္ကို ျမင္လိုက္ရသည္။ သူသည္ နဂိုထဲက ခန႔္ညားသည့္အတြက္ သူ၏အၿပဳံးႏွင့္ေပါး
င္းစပ္လိုက္ေသာအခါ သူ၏မိန္းကေလးပရိတ္သတ္မ်ားမွာ ပို၍ပင္တန္းတန္းစြဲ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။

သူ႔ေဘးနားတြင္ ပ်င္းရိပ်င္းတြဲထိုင္ေနေသာ ညမင္းသားကို ေခါင္းပုတ္လိုက္ရင္း ေရွ႕သို႔ေျခတစ္လွမ္းလွမ္းလိုက္သည္။ ညမင္းသားမွာ လွ်ိ႕ဝွက္ဆန္းၾကယ္ေသာအေရာင္မ်ားေတာက္ေနသည့္ မ်က္လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ မတ္တတ္ထလာေတာ့သည္။

ထိုေခြးႀကီးစတင္လႈပ္ရွားလာေသာအခါ ေျမာက္ပိုင္းဂိုဏ္းသားမ်ား၏ အားေပးသံမ်ားထြက္လာေတာ့သည္။

ညမင္းသားသည္ သုံးမီတာခန႔္ျမင့္ကာ ႂကြက္သားမ်ားမွေတာင့္တင္းလြန္းလွ၍ အဆုံးမရွိေသာ စြမ္းအားမ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္ေနသည့္အလားပင္။ ၎၏ေခါင္းမွာ ၿပီးမားလြန္းလွၿပီး ပါးစပ္ထဲမွထိုးထြက္ေနေသာ အစြယ္မ်ားမွ သြားရည္မ်ားက တစ္စက္စက္က်ေနသည္။ ၎၏ အနက္ေရာင္ အေမႊးအရွည္ႀကီးမ်ားေၾကာင့္ ၎၏ပုံစံမွာပို၍ပင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေနေတာ့သည္။

၎၏ေျခေထာက္မ်ားသည္ လူတစ္ေယာက္စာခန႔္ တုတ္ခိုင္ၿပီး အ႐ိုးအဆစ္မ်ားစြာ ထိုးထြက္ေနသည္။ ၎က တစ္ခဏမွ် ဝပ္လိုက္ၿပီး ကြင္းထဲသို႔ခုန္ဝင္လိုက္ကာ ေခါင္းကိုေမာ့၍ ဟိန္းေဟာက္ေနေတာ့သည္။

ထိုဟိန္းေဟာက္သံႀကီးမွာ အသံလႈိင္းတစ္ခုအလား အရပ္မ်က္ႏွာအားလုံးကို ပ်ံ႕ႏွံ႔သြားသည္။ ေျမာက္ဘက္ဂိုဏ္းသားမ်ား၏ အျခား သားရဲတိရစာၦန္မ်ားမွာ တုန္ရီကုန္ၾကၿပီး ဘုရင္တစ္ေယာက္ကို ခစားေနရသည့္အလား ဦးၫႊတ္လိုက္ၾကေတာ့သည္။

ေပဟန္လဲ့ကမူ ၿပဳံးရင္း ကြင္းထဲသို႔ဝင္လာကာ ေတာင္ဘက္ျခမ္းမွ လူအုပ္ကို စစ္ေဆးလိုက္သည္။

" က်ေနာ္က ေျမာက္ျခမ္းက ေဘဟန္လီပါ။ ဒီေန႔ ဘယ္ေရာင္းရင္းနဲ႔မ်ား တိုက္ခိုက္ရမွာလည္းမသိဘူး။" သူက တည္ၾကည္ေလးစားမႈ အျပည့္ျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။

တခ်ိန္ထဲမွာပင္ ေခြးႀကီး၏ သြားရည္မ်ားက ေျမႀကီးေပၚသို႔ ယိုက်ေနၿပီး ေခြးႀကီးကမူ ေအးစက္ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာ မ်က္လုံးႀကီးမ်ားျဖင့္ ေဘးဘီတစ္ဝိုက္ကို ၾကည့္ေနသည္။ သူ၏ အစြယ္မ်ားမွာ ခ်က္ခ်င္းပင္ပို၍ ရွည္သြားသည္ဟုပင္ ထင္ရသည္။ ထိုေခြးမ်ိဳးႏွင့္ ရင္ဆိုင္ရသူတိုင္း တိုက္ခိုက္လိုစိတ္မ်ား ခ်က္ခ်င္းပင္ ၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္သြားမည္မွာ ဧကန္ပင္။ အထူးသျဖင့္ ၎၏ႏႈတ္ခမ္းကိုသပ္ ေနခ်ိန္မ်ားတြင္ ပို၍ပင္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေကာင္းေပသည္။