ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန္း ( ၁၂၀ )

#Zawgyi

ငါနဲ႔လာတိုက္ခိုက္စမ္းပါ ပိုင္ေရွာင္ခ်န္း...

သူ၏အသံပဲ့တင္ထပ္ကာထြက္ေပၚလာလွ်င္ ေပၚလာခ်င္း ၾကမ္းၾကဳတ္ေသာက်ားပ်ံသည္ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါလာကာ ခ်က္ျခင္းေျမေပၚသို႔ က်သြားေလ၏။ က်ားသည္ ေျမေပၚ၌လဲေနကာ အၿမီးကိုေရွ႕ေနာက္ေဝွ႔ယမ္းလ်က္ရွိၿပီး အေဝးရွိ အလြန္ႀကီးမားလွေသာပုံရိပ္တခု တေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ကပ္လာသည္ကို စိုက္ၾကည့္ေနေလ၏။

ထိုပုံရိပ္သည္ အလြန္ႀကီးမားလွၿပီး ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္အေငြ႕အသက္မ်ားျပည့္ေနေသာမ်က္လုံးစိမ္းမ်ားရွိသည့္ မီတာသုံးဆယ္ခန႔္အ႐ြယ္ရွိေသာ သင္းေခြခ်ပ္ႀကီးတေကာင္ျဖစ္သည္။

အျဖစ္အပ်က္သည္အလြန္ျမန္ဆန္ေသာေၾကာင့္ စြန္းဝမ္မွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားျဖစ္ေနၿပီး သူ႔ေနာက္ရွိအျပင္စည္းဂိုဏ္းသားႏွစ္ေယာက္လည္း ၾကက္ေသေသေနၾက၏။

အမ်ိဳးသမီးဂိုဏ္းသူမွာ အလြန္အံ့အားသင့္ေနကာ စကားပင္မေျပာႏိုင္ေတာ့ေခ်။ က်ားပ်ံကိုျမင္ေတြ႕လိုက္ရျခင္းသည္ အနည္းငယ္သာ အံ့အားသင့္ေစခဲ့ေသာ္လည္း ဧရာမသင္းေခြခ်ပ္ႀကီးေရာက္လာေသာအခါ သူမသည္ အမွန္တကယ္ျဖစ္ေနသည္ဟုပင္ မယုံႏိုင္ျဖစ္ေနေတာ့၏။ သူ၏အကိုႀကီးစြန္းကို ေၾကာက္လန႔္တၾကားထြက္ေျပးေအာင္လုပ္ႏိုင္ေသာက်ားပ်ံကို ေအာက္သို႔က်လာေအာင္ မႏၲန္တခု႐ြတ္လိုက္႐ုံႏွင့္ အမိန႔္ေပး၍ရသည္ဆိုသည္ကို သူမတခါမွမေတြးမိခဲ့ဖူးေခ်။ ထိုက်ားပ်ံ၏ လက္ရွိႏွစ္လိုဖြယ္ေကာင္းေသာအသြင္အျပင္သည္ ယခင္ကျမင္ေတြ႕ေနရေသာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သည့္သြင္ျပင္ႏွင့္ လုံးဝျခားနားေနသည္။

"အေကာင္းဆုံးတိုက္ပြဲဝင္သားရဲ ဆယ္ေကာင္ထဲက တေကာင္ေပါ့ကြာ..." အျပင္စည္းဂိုဏ္းသားက ေရ႐ြတ္လိုက္သည္။ ဧရာမသင္းေခြခ်ပ္ႀကီးကိုမူ ထိတ္ထိတ္လန႔္လန႔္ၾကည့္ေန႐ုံမွလြဲ၍ သူ ဘာမွမေျပာႏိုင္ေခ်။

"သံခ်ပ္ကာေတြနဲ႔... ေတာင္ႀကီးတေတာင္ေလာက္ႀကီးမားလွတဲ့ အေကာင္ႀကီးပဲ...။ " ဧရာမသင္းေခြခ်ပ္ႀကီးကို ေတြ႕လိုက္ရေသာအခါ စြန္းဝမ္အေတာ္ေလးထိတ္လန႔္သြားသည္။ ထိုအေကာင္ႀကီးဆီမွထြက္လာေနေသာ တြန္းအားလႈိင္းမ်ားသက္သက္ကပင္ အေတာ္ေလးေခ်ာက္ျခားဖြယ္ျဖစ္ေနသည္။ သို႔ေသာ္ သူ႔ကိုပို၍ တုန္လႈပ္သြားေစသည္မွာကား သင္းေခြခ်ပ္၏ေက်ာေပၚတြင္ထိုင္ေနေသာ လူတေယာက္ပင္ျဖစ္၏။