ထာဝရအသက္ရွည္လိုေသာ္ အတွဲ ( ၁ ) ( ကျုပ်က ပိုင်ရှောင်ချန်း )

အခန်း(၄၄)

ထာဝရအသက်ရှည်လိုသော်
မူရင်းစာရေးဆရာ...Ergen

အခန်း ( ၄၄ )

နေလုံးကြီးမြင့်တက်လာနေသည်

နောက်ဆုံးအပင်ကို ပြည့်စုံစွာလေ့လာပြီးသည့်နောက်တွင် ကိစ္စရပ်များအားလုံးကို ဖြေရှင်းပြီးသားဖြစ်သွားသည်။ ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် ဘေးပတ်ပတ်လည်က ဆူညံပွက်လောရိုက်နေသံများကို လျစ်လျူရှုလိုက်သည်။ ထို့နောက် ကျောက်စိမ်းပုရပိုက်ပေါ်တွင် ဖော်ပြထားသော အချက်အလက်များကို အာရုံစိုက်လိုက်ပြီး အပင်နှင့်အသီးအရွက်တာအိုထဲသို့ စိတ်နှစ်လိုက်ရာ ရှောင်ချန်းသည် အိပ်မွေ့ချခံရသူအလား မိန်းမောသွားသည်။

ယခုချိန်တွင် အင်မတန် ပြင်းထန်လှသော မိုးကြိုးလျှပ်စီးမျိုးပင်ဖြစ်ပါစေ သူ၏ စိတ်အာရုံစူးစိုက်မှုကို ဖျက်စီးနိုင်မည်မဟုတ်ပေ။ ထို့ပြင် တခြားသူများ၏ ဆေးဖော်စပ်မှုရလဒ်များကိုပင်လျှင် စိတ်ဝင်စားမှုအလျဥ်းမရှိပေ။ တစ်ချက်ကလေးတောင်မှ မျက်လုံးလေးပင် ဝေ့ကြည်ဖော့်မရပေ။

ဟုတ်သည်။ ပရိတ်သတ်များ၏ စိတ်အာရုံကို ဆွဲဆောင်ထားနိုင်သူများထဲတွင် ပိုင်ရှောင်ချန်းပါ၀င်လေသည်။ ပိုင်ရှောင်ချန်းသည် သူ၏ အစပိုင်းလေ့လာမှုတွင်ပင်လျှင် ဘာကြောင့် ဒီလောက်အချိန်တွေ အများကြီးသုံးနေရလဲဟု အံ့ဩနေကြသည်။ မျက်နှာများတွင်လည်း သိချင်စိတ်ပြင်းပြနေသော အရိပ်အယောင်များထင်ဟပ်နေသည်မှာ အထင်အရှားဖြစ်သည်။

“ပိုင်ရှောင်ချန်းက ဘာလို့အရမ်းနှေးနေရတာလဲ။ လူတိုင်းက ပြီးနေပြီလေ။ သူကအခုမှ စ လုပ်ရုံရှိသေးတယ်။ စစ်ဆေးပွဲကို ဒီမှာပဲ ရပ်လိုက်သင့်တယ် မဟုတ်ဘူးလား ”

“ဟမ်…ငါတော့အဲ့လိုမတွေးဘူး​နော်။ နယ်လှည့်သမားတော် အဆင့်တိုးစစ်ဆေးပွဲဖြေတာက အချိန်အကန့်အသတ်မရှိဘူးဆိုတာ မင်းမသိဘူးလား။ ရပ်လိုက်တယ်လို့ဘယ်တုန်းကမှ ငါမကြားဖူးဘူးနော်''

နောက်ဆုံးအကြောင်းကို ဘယ်သူပြောလိုက်လဲ ဆိုတာကို တိတိကျကျမသိလိုက်သော်လည်း ပရိတ်သတ်များကြားသောအခါ မည်သည့်ခံစားချက်အရိပ်အယောင်မှ ရှိမနေသည့် အကြီးအကဲရွှီဆီသို့ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြသည်။